Jeśli nie zaliczą jej do kosztów, przysługuje im odliczenie od dochodu. To jednak może okazać się mniej korzystne, choćby ze względu na limity takiej ulgi.

[srodtytul]Zamiast niszczyć... [/srodtytul]

Dotychczas darowizny były wyłączone z kosztów, co stawiało w trudnej sytuacji przedsiębiorców wspierających organizacje charytatywne. Przekazanie im np. żywności powinno bowiem skutkować wykreśleniem z kosztów wydatków poniesionych na produkcję czy też zakup towarów. Tak więc firmom bardziej się opłacało – ze względów podatkowych – takie produkty zniszczyć, niż darować.

Zmiany mają zachęcić przedsiębiorców do charytatywnej działalności (zmieniono także ustawę o VAT i nieodpłatne przekazanie żywności przez jej producentów organizacjom pożytku publicznego jest uważane za czynność zwolnioną od podatku z prawem do odliczenia VAT naliczonego).

[srodtytul]...można przekazać na szczytne cele [/srodtytul]

Od 1 stycznia 2009 r. kosztami uzyskania przychodów jest cena nabycia bądź koszt wytworzenia produktów spożywczych, które zostały przekazane organizacji pożytku publicznego z przeznaczeniem wyłącznie na cele prowadzonej przez nią działalności charytatywnej.

Oczywiście to rozwiązanie nie pozwala na ponowne zaliczenie do kosztów wartości towarów przekazywanych na cele charytatywne. Zwalnia natomiast podatników z obowiązku korekty kosztów poniesionych na produkcję czy też nabycie towarów żywnościowych, które ostatecznie nie przyniosły przychodu i były przedmiotem darowizny.

[srodtytul]To, co można zjeść lub wypić [/srodtytul]

Przepis pozwalający na zaliczenie darowizny do kosztów odwołuje się do art. 43 ust. 1 pkt 16 ustawy o VAT. Ta regulacja mówi natomiast o produktach spożywczych, z wyjątkiem napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2 proc. oraz napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5 proc. Pojęcie produktów spożywczych nie zostało jednak zdefiniowane. W związku z tym należy je rozumieć zgodnie ze słownikowym znaczeniem. Tak więc „spożywczy” to przeznaczony do spożycia. Natomiast spożycie to „wprowadzenie pokarmu, napoju przez jamę ustną do żołądka”. Określając rzecz nieco kolokwialnie, produkt spożywczy to wszystko co można zjeść lub wypić. Będzie to więc wszelkiego rodzaju żywność, jak i napoje.

[srodtytul]Sprawdź organizację [/srodtytul]

Aby można było zaliczyć darowiznę do kosztów, towary spożywcze muszą być przekazane organizacji pożytku publicznego w rozumieniu [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=169569]ustawy z 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (DzU nr 96, poz. 873 ze zm.)[/link], z przeznaczeniem wyłącznie na cele działalności charytatywnej (prowadzonej przez organizację). Nie wystarczy więc przekazanie towarów organizacji pozarządowej prowadzącej działalność w sferze pożytku publicznego. Musi ona mieć wpis do KRS potwierdzający, że jest organizacją pożytku publicznego.

[ramka][b]Przykład[/b]

Pan Kowalski prowadzi działalność gospodarczą: świadczy usługi kateringowe. Chciałby w 2009 r. przekazywać niesprzedane kanapki, sałatki i inne dania na wynos, którym kończy się termin przydatności do spożycia, na cele charytatywne. Aby zaliczyć ich wartość do kosztów, musi wybrać taką organizację, która ma wpis do KRS potwierdzający status organizacji pożytku publicznego.[/ramka]

[srodtytul]Jak wyliczyć wartość[/srodtytul]

Kosztem uzyskania przychodów będzie cena nabycia bądź koszt wytworzenia produktów spożywczych. Wynika z tego, że prawo odliczenia tych wydatków przysługuje zarówno producentom żywności, jak i firmom, które wcześniej ją kupiły. Jednak możliwość zastosowania zwolnienia z VAT (z prawem do odliczenia) mają wyłącznie producenci żywności.

[ramka][b]Przykład[/b]

Pan Nowak prowadzi sklepik szkolny. Kupuje do niego artykuły żywnościowe i zalicza je do kosztów. Zdarza się, że części z nich nie sprzeda. Przekazuje je wtedy organizacji charytatywnej. Może w 2009 r. skorzystać z nowych rozwiązań (nie ma obowiązku korekty kosztów), chociaż nie jest producentem żywności.[/ramka]

[srodtytul]Czasami potrzebna ewidencja [/srodtytul]

Ustawa o PIT nie nakazuje prowadzenia żadnej dodatkowej ewidencji dotyczącej nieodpłatnie przekazywanej żywności. Taki obowiązek wynika natomiast z ustawy o VAT. Nie ma jednak zastosowania do wszystkich przedsiębiorców, nie są nim objęci np. korzystający ze zwolnienia podmiotowego od VAT.

[ramka][b]Przykład[/b]

Pani Kowalska przygotowuje i sprzedaje obiady domowe. Z uwagi na wysokość obrotów jest zwolniona podmiotowo od VAT. Co jakiś czas przekazuje produkty żywnościowe na rzecz Caritasu. Nie musi jednak prowadzić żadnej dodatkowej ewidencji tych darowizn. [/ramka]

[ramka][b]Jeśli koszt, to już nie ulga[/b]

Przedsiębiorca, który zaliczy do kosztów darowane produkty, nie może już ich odliczyć od dochodu w ramach ulgi na darowizny. Ma więc możliwość wyboru: albo zalicza darowiznę żywności do kosztów podatkowych, albo odlicza ją od podstawy opodatkowania (musi jednak pamiętać o limitach).

[b]Przykład[/b]

Pan Nowak prowadzący piekarnię przekazywał organizacji charytatywnej trzy razy w tygodniu niesprzedane pieczywo. Nie korygował swoich kosztów podatkowych. Nie może więc odliczyć wartości pieczywa w ramach ulgi podatkowej na darowizny. [/ramka]

[i]Autor jest doktorem nauk prawnych[/i]