Majątek spółki cywilnej przez czas jej trwania jest traktowany jako odrębny od majątku osobistego każdego z jej wspólników. Aby zatem mieszkanie, które jest składnikiem majątku prywatnego wspólników, mogło być wykorzystywane dla celów prowadzonej przez spółkę działalności gospodarczej, trzeba wnieść je do niej jako wkład. Czynność ta musi być przeprowadzona w formie aktu notarialnego.
[srodtytul]Trzeba zmienić umowę...[/srodtytul]
Wniesienie mieszkania jako wkładu do spółki cywilnej wymaga zmiany umowy spółki i zapłaty 0,5 proc. podatku od czynności cywilnoprawnych. Podatek jest obliczany od wartości rynkowej mieszkania ustalonej na podstawie przeciętnych cen w obrocie mieszkaniami, z uwzględnieniem jego miejsca położenia i stanu. Obowiązek podatkowy spoczywa w tym wypadku na wspólnikach spółki cywilnej.
[srodtytul]... i dokonać wpisu [/srodtytul]
Zgodnie z przepisami rozporządzenia ministra finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów spółki cywilne osób fizycznych zobowiązane do prowadzenia księgi prowadzą ewidencję środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
Po przeniesieniu zatem przez wspólników mieszkania do majątku spółki cywilnej należy wprowadzić je do ewidencji środków trwałych. Dopiero wtedy możliwe będzie rozpoczęcie dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Amortyzacji podlegają bowiem stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością – o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.
[srodtytul]Lokal użytkowy[/srodtytul]
Wartość początkowa dla celów amortyzacji powinna odpowiadać wartości rynkowej mieszkania określonej przez podatników jako wspólników w umowie spółki. Uwzględniając faktyczny status mieszkania w momencie wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych (lokal biurowy), konsekwentnie należy rozpoznać je jako lokal użytkowy i zastosować zasady amortyzacji właściwe dla tego rodzaju nieruchomości.
Dla lokali użytkowych możliwe jest dokonywanie odpisów amortyzacyjnych przy zastosowaniu 2,5-proc. stawki amortyzacji określonej w wykazie stawek amortyzacyjnych. Indywidualne stawki amortyzacji mogą być określone jedynie dla używanych lub ulepszonych środków trwałych.
[ramka][b]GPP>przykład[/b]
Małżonkowie, wspólnicy spółki cywilnej, kupują mieszkanie za 100 tys. zł. Ponoszą koszty adaptacji (32 tys. zł). Wnoszą je do spółki.
Lokal znajduje się w starym, ponad 60-letnim budynku.
Zastanawiają się, jak je amortyzować.
W tej sytuacji, ponieważ wydatki na adaptację mieszkania poczynione przed wprowadzeniem go do ewidencji przekroczyły 30 proc. wartości początkowej mieszkania, możliwe jest zastosowanie indywidualnej stawki amortyzacji dla ulepszonych środków trwałych. Jednocześnie, biorąc pod uwagę, że mieszkanie znajduje się w ponad 60-letnim budynku, lokal można również uznać za używany, bowiem przed nabyciem go przez wspólników spółki cywilnej był wykorzystywany przez okres przekraczający pięć lat. Zakładając, że mieszkanie oddano do używania ponad 60 lat temu, okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat.
Możliwe jest zatem w omawianym wypadku zastosowanie 10-proc. stawki amortyzacji.[/ramka]
[i]Autorka jest doradcą podatkowym w MDDP Michalik Dłuska Dziedzic i Partnerzy[/i]
