Przychodami ze stosunku pracy są wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężna świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty. Będą to poza wynagrodzeniem m.in. świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika oraz wartość innych nieodpłatnych świadczeń. W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych (updof) nie ma co prawda definicji świadczeń nieodpłatnych. Można jednak przyjąć, że będą to te wszystkie świadczenia, których skutkiem jest nieodpłatne, a więc niezwiązane z żadnymi kosztami przysporzenie mające wymiar finansowy. Oddanie firmowych samochodów do dyspozycji pracowników będzie zatem świadczeniem nieodpłatnym. Pracownicy będą bowiem korzystać z mienia spółki nieodpłatnie. Wartość takiego nieodpłatnego świadczenia pracodawca powinien dodać do innych przychodów pracownika i od łącznej kwoty pobrać miesięczną zaliczkę na podatek dochodowy.
O tym jak ustalić wartość nieodpłatnych świadczeń, rozstrzyga art. 11 ust. 2a pkt 4 updof. Przepis ten mówi, że wartość świadczeń nieodpłatnych ustalana jest w takiej sytuacji na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia. Oznacza to, że spółka ustalając przychód z udostępnienia pracownikom firmowych aut, powinna wziąć pod uwagę markę samochodu, rok produkcji, stan techniczny i przebieg. Powinna też porównać ceny usług świadczonych przez działające na tym samym terenie co spółka firmy zajmujące się wynajmem samochodów tej samej marki co auto wykorzystywane przez pracownika.
