Tak uznał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 16 kwietnia 2019 r. (0111-KDIB1-2.4010.58.2019.1.BG).
Podatnik (polska spółka) prowadzi działalność gospodarczą polegającą na dystrybucji kosmetyków. Podmiotem, od którego nabywa towary w celu ich dalszej odprzedaży, jest mieszczący się w Szwajcarii stały zakład spółki mającej siedzibę w Luksemburgu. W zawartej umowie znajduje się zapis, zgodnie z którym 3 proc. ceny nabywanych przez podatnika towarów stanowi wynagrodzenie za prawo do korzystania przez nabywcę ze znaków towarowych dla celów promocji, reklamy i sprzedaży tych towarów. Podatnik zadał pytanie czy w przypadku nabywania towarów w celu ich dalszej odprzedaży, wynagrodzenie za prawo do korzystania przez nabywcę ze znaków towarowych jest w Polsce traktowane jako wynagrodzenie z tytułu należności licencyjnych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT i podlega odrębnemu opodatkowaniu.