Stosownie do art. 16m ust.1 ustawy o CIT i art. 22m ust. 1 ustawy o PIT, z zastrzeżeniem art. 16m ust. 2 i 3 oraz art. 16ł ust. 1-3 ustawy o CIT i art. 22m ust. 2 i 3 oraz art. 22ł ust. 1-3 ustawy o CIT, okres dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych nie może być krótszy niż:

1) od licencji (sublicencji) na programy komputerowe oraz od praw autorskich - 24 miesiące;

2) od licencji na wyświetlanie filmów oraz na emisję programów radiowych i telewizyjnych - 24 miesiące;

3) od poniesionych kosztów zakończonych prac rozwojowych - 12 miesięcy;

4) od pozostałych wartości niematerialnych i prawnych - 60 miesięcy.

Czytaj także: Dla kogo 50-proc. koszty autorskie

Okres dokonywania odpisów amortyzacyjnych od licencji (sublicencji) na programy komputerowe oraz od praw autorskich nie może być krótszy niż 24 miesiące. Oznacza to, że licencje na programy komputerowe powinny być amortyzowane nie wyższą niż 50-proc. roczną stawką amortyzacyjną (por. interpretację dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 3 czerwca 2016 r., IBPB-1-2/4510-496/16/MW). Nie ma zatem przeszkód, aby stawka ta była niższa i wynosiła np. 30 proc. lub 20 proc.

Przykład

Wartość początkowa licencji na program komputerowy wynosi 12 000 zł, a roczna stawka amortyzacyjna: wariant I: 50 proc. - roczny odpis amortyzacyjny wyniesie 6 000 zł (12 000 zł x 50 proc.), a miesięczny 500 zł (6 000 zł : 12 m-cy) wariant II: 25 proc. - roczny odpis amortyzacyjny wyniesie 3 000 zł (12 000 zł x 25proc.), a miesięczny 250 zł (3 000 zł : 12 m-cy). KONIEC PRZYKŁADU

Okres dokonywania odpisów amortyzacyjnych od licencji na wyświetlanie filmów oraz na emisję programów radiowych i telewizyjnych nie może być krótszy niż 24 miesiące. Zatem roczna stawka amortyzacji nie może przekroczyć 50 proc., choć oczywiście może być niższa.

Przykład

Firma B nabyła licencję na okres 36 miesięcy na wyświetlanie filmu reklamowego. Okres amortyzacji nie może być krótszy niż 24 miesiące, ale nie ma jednak przeszkód, aby był dłuższy, np. 30 miesięcy lub 36 miesięcy (okres amortyzacji nie powinien przekroczyć 36 miesięcy, tj. okresu trwania licencji).

KONIEC PRZYKŁADU

Jeżeli wynikający z umowy okres używania praw majątkowych, o których mowa w art. 22m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT i art. 22m ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT (filmy oraz na emisja programów radiowych i telewizyjnych), jest krótszy od okresu ustalonego w tym przepisie, to podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych w okresie wynikającym z umowy (art. 22m ust. 2 ustawy o CIT i art. 22m ust. 2 ustawy o PIT).

Jeżeli wynikający z umowy okres używania praw majątkowych, o których mowa w art. 22m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT i art. 22m ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT (filmy oraz na emisja programów radiowych i telewizyjnych), jest krótszy od okresu ustalonego w tym przepisie, to podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych w okresie wynikającym z umowy (art. 22m ust. 2 ustawy o CIT i art. 22m ust. 2 ustawy o PIT).

Przykład

Złóżmy, że okres licencji na film reklamowy udzielonej znanej nam z poprzedniego przykładu firmie B wyniósł jedynie 18 miesięcy. Firma B może ustalić okres amortyzacji równy okresowi wynikającemu z umowy, tj. 18 miesięcy. Może jednak pozostać przy okresie podstawowym, tj. 24-miesięcznym, jednak w tym przypadku musi się liczyć z tym, że po wygaśnięciu licencji będzie musiała zaprzestać dokonywania odpisów amortyzacyjnych, a tym samym licencja do filmu reklamowego nie zostanie całkowicie zamortyzowana.

KONIEC PRZYKŁADU

Autor jest doradcą podatkowym

Podstawa prawna: art. 16m ust.1 i 2 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. DzU z 2018 r. poz. 1036 ze zm.) art. 22m ust. 1 i 2 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. DzU z 2018 r. poz. 1509 ze zm.)