Podatek dochodowy od osób prawnych – zaliczka uproszczona

Podatnicy, po wybraniu tej formy zapłaty podatku, nie muszą ustalać rzeczywistej podstawy opodatkowania co miesiąc. Przez 12 miesięcy wysokość zaliczki na podatek jest stała. Decyzję o wyborze tej formy zapłaty podatku należy podjąć najpóźniej do 20 lutego 2021 r.

Dochód a podstawa opodatkowania

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym  jest ,,dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów.” Dochodem ze źródła przychodów jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. W sytuacji gdy koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów podatnik osiąga stratę. Natomiast podstawą opodatkowania ustala się zgodnie z art. 7 po dokonaniu stosownych odliczeń

Zaliczka uproszczona – jak ustalić jej wysokość?

Zgodnie z art. 26 ust. 6 ustawy o CIT ,,Podatnicy mogą wpłacać zaliczki miesięczne w danym roku podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy. Jeżeli w tym zeznaniu podatnicy nie wykazali podatku należnego, mogą wpłacać zaliczki miesięczne w wysokości 1/12 podatku należnego wynikającego z zeznania złożonego w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata. Jeżeli również w tym roku podatnicy nie wykazali podatku należnego, nie są możliwe wpłaty zaliczek w uproszczonej formie.”

CZYTAJ TEŻ: Kościński: Zmieniamy całą administrację finansową

Z powyższego artykułu wynika, że wysokość zaliczki uproszczonej ustala się na podstawie wysokości podatku, wykazanego w zeznaniu rocznym CIT-8, złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy. W roku 2021 zaliczkę ustala się na podstawie podatku wykazanego za rok 2019 (deklaracja CIT-8 złożona w roku 2020). Gdy w roku 2019 podatnik nie wykazał podatku wtedy wysokość zaliczki ustala się na podstawie zeznania za rok 2018 r. (złożonego w 2019 r.) Co miesiąc podatnik wpłaca podatek CIT w wysokości 1/12 kwoty wykazanej w ww. zeznaniu. Wysokość zaliczki uproszczonej jest stała przez cały rok. Decyzję o wyborze wpłat podatku w formie zaliczki uproszczonej podejmuje się na cały rok podatkowy.

Zaliczka uproszczona – kto nie może korzystać?

Z możliwości zapłaty zaliczki w formie uproszczonej nie mogą skorzystać przedsiębiorcy, którzy nie wykazali podatku należnego w zeznaniu złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy oraz w zeznaniu złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata. Z możliwości płacenia zaliczki w formie uproszczonej nie mogą skorzystać również podatnicy, którzy w danym roku dopiero rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej.

Zawiadomienie Urzędu Skarbowego

Obecnie (od 01.01.2019 r.) nie ma obowiązku informowania naczelnika urzędu skarbowego o wyborze zaliczki uproszczonej jako formy zapłaty podatku. Zgodnie z art. 25 ust.7a podatnik w rozliczeniu CIT-8, składanym po roku, w którym płacił zaliczki uproszczone, zawiera o tym informację. Oznacza to, że gdy podatnik zdecyduje się wpłacać zaliczkę uproszczoną w roku 2021 to informację o tym zawiera w zeznaniu składanym w 2022 r.

Ograniczenie poboru zaliczek

Ograniczenie poboru zaliczek to ulga polegająca na tym, że podatnik, w trakcie roku podatkowego,zostaje zwolniony z obowiązku obliczania oraz z wpłat zaliczek na podatek dochodowy. Zgodnie z art. 22 § 2a Ordynacji podatkowej: ,,Organ podatkowy, na wniosek podatnika, ogranicza pobór zaliczek na podatek, jeżeli podatnik uprawdopodobni, że zaliczki obliczone według zasad określonych w ustawach podatkowych byłyby niewspółmiernie wysokie w stosunku do podatku należnego od dochodu lub zysku przewidywanego na dany rok podatkowy.”

CZYTAJ TEŻ: TSUE: polska ulga na złe długi w VAT narusza prawo unijne

Decyzja o ograniczeniu poboru zaliczek na podatek, jest uznaniowa. Oznacza to, że złożenie przez podatnika wniosku oraz jego uzasadnienia nie gwarantuje sukcesu. W wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 3 lutego 2015 r. (I SA/Gd 1587/14) określono, że:  ,,Dokonując wykładni art. 22 § 2a Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej podniósł, że instytucja ograniczenia poboru zaliczek na podatek dochodowym może zostać zastosowana przez organ podatkowy wyłącznie wtedy, gdy podatnik uprawdopodobni w nim, że zaliczki miesięczne byłyby niewspółmiernie wysokie w stosunku do podatku należnego od dochodu, przewidywanego na dany rok podatkowy. Organ podatkowy winien najpierw rozważyć, czy istnieją okoliczności faktyczne i prawne umożliwiające uwzględnienie wniosku, a dopiero w razie pozytywnej odpowiedzi na to pytanie może nastąpić wyrażenie zgody na ograniczenie poboru zaliczek na podatek dochodowym – zgodnie z dyspozycją art. 22 § 2a Ordynacji podatkowej.”

Ponadto, w czasie trwania stanu epidemii spowodowanej koronawirusem do wniosku składanego do urzędu skarbowego nie trzeba dołączać dokumentów potwierdzających  okoliczności  opisane we wniosku.