Kompletowanie decyzji niezbędnych do rozpoczęcia inwestycji potrafi trwać ponad rok. Drogą na skróty może być nabycie inwestycji w budowie.

Wymagana zgoda stron

Przeniesienie pozwolenia na budowę jest proste i trwa to na ogół krótko. Mówi o tym art. 40 prawa budowlanego. Zgodnie z nim trzeba spełnić trzy warunki, by kontynuować budowę.

Zbywający musi wyrazić zgodę na przeniesienie pozwolenia, a kupujący zadeklarować się, że przejmie po swoim poprzedniku nie tylko same prawa, ale i jego obowiązki. Ponadto ten ostatni powinien również złożyć oświadczenie, że przysługuje mu prawo do dysponowania gruntem (m.in. własność, użytkowanie wieczyste, dzierżawa – w tym ostatnim przypadku musi mieć zgodę właściciela gruntu na budowę).

Wzór oświadczenia o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane zawiera rozporządzenie ministra infrastruktury z 23 czerwca 2003 r. (patrz podstawa prawna). Oświadczenie wystarczy wypełnić, nie trzeba dostarczać żadnych dodatkowych dokumentów. W przypadku gdy prawem do nieruchomości dysponuje więcej niż jedna osoba fizyczna lub prawna wymagana jest zgoda wszystkich.

Z pismem do starosty

Formalności związane z przeniesieniem załatwia się w urzędzie, który wydał pozwolenie, na ogół będzie to więc starosta, tylko w niektórych przypadkach – wojewoda, np. przy inwestycjach usytuowanych na terenie pasa technicznego, portów i przystani morskich, a także na terenie kolejowym.

Kodeks postępowania administracyjnego daje staroście (lub wojewodzie) miesiąc na wydanie decyzji o przeniesieniu pozwolenia. Często jednak trwa to krócej.

Pozwolenie na budowę nie może być jednak przeniesione, jeżeli decyzja o pozwoleniu na budowę wygasła, tzn., jeżeli inwestor nie rozpoczął budowy przed upływem trzech lat od dnia, w którym decyzja ta stała się ostateczna, lub budowa została przerwana na czas dłuższy niż trzy lata.

Z chwilą złożenia wniosku trzeba wnieść opłatę skarbową w wysokości 90 zł. Decyzja o przeniesieniu pozwolenia ma charakter związany. Gdy więc spełni się wspomniane wymogi z art.40, wówczas starosta lub wojewoda nie ma prawa odmówić wykonania tej operacji.

Podstawa prawna:

ustawa z 7 lipca 1994 r. – prawo budowlane (tekst jedn. DzU z 2010 r., nr 243, poz. 1623 ze zm.)

rozporządzenie ministra infrastruktury z 23 czerwca 2003 r. w sprawie wzorów: wniosku o pozwolenie na budowę, oświadczenia o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane i decyzji o pozwoleniu na budowę (DzU z 2003 r. nr 120, poz. 1127 ze zm.).