Ministerstwo Finansów odniosło się do problemu rozliczenia VAT od nieruchomości w odpowiedzi na interpelację poselską nr 8306.
Jedna z posłanek zapytała, czy resort zamierza doprecyzować zasady opodatkowywania transakcji zbycia większej liczby działek przez osoby fizyczne. Jak napisała, mimo wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE (C-180/10 i C-181/10) nadal istnieją wątpliwości w tej sprawie.
Resort odpowiedział, że zgodnie z przepisami ustawy o VAT oraz dyrektywy UE dostawa gruntów jest co do zasady opodatkowana VAT, gdy działaniom sprzedającego można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej. Każdy przypadek należy jednak rozpatrywać indywidualnie.
Według MF o opodatkowaniu nie przesądza ani sama liczba, ani zakres transakcji sprzedaży.
„Również okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny, sama w sobie nie jest decydująca. Takiego charakteru nie ma także okres, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego" – napisał wiceminister Maciej Grabowski.
Za podatnika VAT nie można też uznać osoby prowadzącej działalność rolniczą na gruncie, który niezależnie od jej woli wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego został przekształcony w grunt pod zabudowę.
Z kolei jeśli dana osoba podejmuje aktywne działania zmierzające do obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów i handlowców, należy uznać ją za przedsiębiorcę. Może to być np. uzbrojenie terenu albo działania marketingowe, które nie należą do zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.
Wiceminister finansów poinformował też, że w projekcie nowelizacji ustawy o VAT zaproponowano nowe brzmienie art. 15 ust. 2, które w sposób ściślejszy odwzorowuje pojęcie podatnika i działalności gospodarczej na gruncie dyrektywy 2006/112/WE. Zmiana ta ma uwzględnić również wnioski płynące z wyroku TSUE w połączonych sprawach C-180/10 i C-181/10. Za podatnika nie będzie uznawany ten, kto dokonuje określonych transakcji związanych z działalnością gospodarczą w sposób okazjonalny.
