Wydanie przez sąd prawomocnego wyroku przywracającego zwolnionego do pracy nie powoduje automatycznej restytucji stosunku pracy. Pracodawca będzie mógł odmówić ponownego zatrudnienia, jeżeli przywrócony w ciągu siedmiu dni nie zgłosi gotowości niezwłocznego podjęcia pracy. Przekroczenie tego terminu powoduje, że przywrócenie będzie zależało wyłącznie od dobrej woli pracodawcy, chyba że siedmiodniowy termin zostanie przekroczony z przyczyn niezależnych od pracownika.

Termin zgłoszenia gotowości podjęcia pracy jest terminem prawa materialnego i nie podlega przywróceniu na podstawie przepisów kodeksu postępowania cywilnego. Po jego przekroczeniu jedynym ratunkiem jest wykazanie, że nastąpiło ono z przyczyn niezależnych od niego. Za taką przyczynę Sąd Najwyższy uznał między innymi niepowiadomienie o wyroku przywracającym go do pracy przez pełnomocnika procesowego (wyrok SN z 12 lipca 2005 r., sygn. akt II PK 358/2004).

Co ważne, termin określony w art. 48 § 1 kodeksu pracy biegnie bez względu na to, czy pracownik jest zdolny do wykonywania swoich obowiązków, czy niezdolny do ich podjęcia ze względu na chorobę. Choroba zatem nie będzie stanowiła wystarczającego uzasadnienia dla wydłużenia siedmiodniowego terminu na zgłoszenie gotowości do pracy. Również wykonywanie pracy w innym zakładzie nie zwalnia z obowiązku skutecznego zgłoszenia gotowości niezwłocznego podjęcia pracy w rozumieniu art. 48 § 1 kodeksu pracy.

Ustawodawca nie zastrzegł żadnej specjalnej formy, w jakiej należy dokonać zgłoszenia gotowości do pracy po wyroku przywracającym. Uznać zatem należy, że takie zgłoszenie może zostać dokonanie na piśmie, ustnie lub telefonicznie. Wystarczy, aby zachowanie pracownika objawiało w dostateczny sposób zamiar kontynuowania stosunku pracy. Takim sposobem oznajmienia o gotowości będzie również faktyczne podjęcie i wykonywanie obowiązków na stanowisku, na które pracownik został przywrócony wyrokiem sądu.

Siedmiodniowy termin na zgłoszenie gotowości niezwłocznego podjęcia pracy określony w art. 48 § 1 kodeksu pracy biegnie od daty uprawomocnienia się orzeczenia o przywróceniu. W przypadku dochowania tego terminu pracodawca zobowiązany będzie do przywrócenia pracownika na poprzednich warunkach. W praktyce oznacza to zatrudnienie go na takim samym stanowisku, jakie zajmował uprzednio, zapewnienie mu możliwości wykonywania takiej samej pracy i za wynagrodzenie zgodne z obowiązującymi w zakładzie przepisami płacowymi.

Autor jest prawnikiem w kancelarii Barylski Olszewski Brzozowski

Czytaj więcej:

Przywrócenie do pracy

Powrót przywróconego do pracy

Milczenie pracodawcy się nie opłaca

 

Więcej w serwisie:

Zwolnienia z pracy

»

Odszkodowania i przywrócenie do pracy