[b]Po upływie półtora roku od dostawy towaru nasz kontrahent z Niemiec stwierdził ich wady. Oznajmił jednocześnie, że ich wykrycie było możliwe dopiero w tym czasie ze względu na proces produkcyjny, jakiemu zostały poddane.

Teraz żąda od nas znacznego obniżenia ceny na mocy rzekomej rękojmi. W [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=86F27ADE2102E1D67842E76D535F1BD1?id=70928]kodeksie cywilnym[/link] mowa jest o tym, że rękojmia przedawnia się z upływem roku, a my w umowie w żaden sposób jej nie rozszerzyliśmy. Czy żądania niemieckiej firmy mogą być zasadne?[/b] – pyta czytelnik.

Jeżeli strony nie wyłączyły w sposób wyraźny stosowania do ich kontraktu konwencji wiedeńskiej o międzynarodowej sprzedaży towarów, to wtedy znajdzie ona zastosowanie. Zarówno bowiem Polska, jak i Niemcy ratyfikowały ten dokument. Stanowi on zatem prawo obowiązujące w Polsce, a jako umowa międzynarodowa ma pierwszeństwo przed przepisami krajowymi.

Zgodnie z tą konwencją obowiązuje zasada, że sprzedający powinien dostarczyć towary w ilości i jakości określonej w umowie bądź takiej, która wynika z przeznaczenia towaru. Jeżeli towar jest wadliwy, to kupującemu w ciągu dwóch lat od wydania towaru przysługuje prawo dochodzenia roszczeń z tytułu rękojmi. Dotyczy to zarówno wady fizycznej (uszkodzenie towaru), jak i prawnej, czyli sytuacji w której sprzedający nie ma pełnego prawa dysponowania towarem.

W myśl art. 39 konwencji kupujący traci prawo do powoływania się na brak zgodności towarów, jeżeli nie zawiadomi sprzedającego o charakterze występujących niezgodności w rozsądnym terminie od chwili, w której niezgodności te zostały przez niego wykryte lub powinny zostać wykryte.

W każdym wypadku kupujący traci to prawo, jeżeli nie zawiadomi sprzedającego najpóźniej w ciągu dwóch lat od daty, w której towary zostały rzeczywiście mu wydane, chyba że termin ten jest niezgodny z umownym okresem gwarancji.

Zatem rzeczywiście jest to dłuższy termin niż ten wskazany w polskim kodeksie cywilnym, gdzie zgodnie z art. 568 § 1 uprawnienia z tytułu rękojmi za wady fizyczne wygasają po upływie roku, a gdy chodzi o wady budynku po upływie lat trzech, licząc od dnia, kiedy rzecz została kupującemu wydana.

Należy pamiętać, że przepis cytowanego art. 39 konwencji nie ma mocy bezwzględnie obowiązującej. Warto zatem zaznaczyć, że importer i eksporter mogą zmienić umowne zapisy dotyczące rękojmi bądź ustalić, że zagadnienie to będzie uregulowane prawem jednego z krajów, np. Polski.

Wtedy do ustalania uprawnień z rękojmi rzeczywiście będzie stosowany polski kodeks cywilny. Ponadto w myśl art. 6 w całości wolno wyłączyć jej stosowanie do konkretnej umowy handlowej.

[b][link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=78766]Konwencja wiedeńska została opublikowana w Dzienniku Ustaw z 1997 r. nr 45, poz. 286[/link].[/b]