O dofinansowanie w ramach działania 8.2 „Wspieranie wdrażania elektronicznego biznesu typu B2B” programu „Innowacyjna gospodarka” mają prawo ubiegać się mikro-, mali lub średni przedsiębiorcy.
Warunkiem jest prowadzenie działalności gospodarczej i posiadanie siedziby na terytorium Polski oraz współpraca na podstawie zawartych umów z co najmniej dwoma innymi przedsiębiorcami i zaplanowanie współpracy biznesowej opartej na rozwiązaniach elektronicznych.
Celem tego działania jest pomoc przedsiębiorcom w tworzeniu wspólnych przedsięwzięć biznesowych w formie elektronicznej (Business-to-Business, w skrócie B2B).
[srodtytul]Na co pieniądze[/srodtytul]
Co może być przedmiotem wsparcia? Między innymi przedsięwzięcia o charakterze technicznym, informatycznym oraz organizacyjnym, które prowadzą do realizacji procesów biznesowych w formie elektronicznej.
[ramka][b]Przykład[/b]
Hurtownia w ramach integracji systemów udostępnia część swoich zasobów informatycznych współpracującym z nią firmom. Dzięki temu te ostatnie mogą np. składać automatycznie zamówienia, modyfikować je w razie konieczności, śledzić proces ich realizacji itp.
Dla hurtowni oznacza to łatwiejsze przetwarzanie danych i dostosowywanie do tego własnych zamówień lub zakupów.[/ramka]
Taki typowy projekt może obejmować wdrożenie nowych lub integrację istniejących systemów informatycznych przedsiębiorstw, mających na celu umożliwienie automatyzacji wymiany informacji pomiędzy systemami informatycznymi współpracujących firm.
[ramka][b]Przykład[/b]
Firma produkuje jakiś towar, opierając się na podwykonawcach.
Dzięki integracji systemów wszystkim współpracującym przedsiębiorstwom łatwiej będzie śledzić, na jakim etapie produkcyjnym znajdują się poszczególne elementy, dostosowując do tego tempo własnej pracy lub ilość i wartość zamawianych półproduktów lub surowców.
Taka współpraca może zmniejszać koszty produkcji lub dystrybucji.[/ramka]
Jeszcze innym przykładem może być rozwinięcie lokalnej lub regionalnej współpracy firm wspólnie wdrażających systemy partnerskie (lojalnościowe) dla swoich klientów. Coś, co byłoby trudne i bardzo kosztowne w pojedynkę, może da się zrealizować we współpracy.
Oczywiście realizowane w ten sposób projekty nie muszą łączyć jedynie polskich firm.
[srodtytul]Bez granic[/srodtytul]
Integracja systemów może wykraczać poza granice naszego kraju. Co więcej, współpraca na zasadzie B2B z kontrahentami zagranicznymi jest nawet dodatkowo punktowana. Wynika to z kryteriów oceny wniosków przyjętych na potrzeby działania 8.2.
Zgodnie z nimi za partnera zagranicznego uznaje się przedsiębiorcę współpracującego z wnioskodawcą (polską firmą) zarejestrowanego i mającego siedzibę poza granicami naszego kraju. Maksymalnie da się tu uzyskać 15 pkt, zgodnie z następującymi zasadami:
- brak parterów zagranicznych w projekcie – 0 pkt,
- jeden partner – 11 pkt,
- dwie współpracujące firmy – 13 pkt,
- trzech lub więcej zagranicznych partnerów – 15 pkt.
[srodtytul]Ile dostaniemy[/srodtytul]
[b]Minimalna kwota grantu, o jaką wolno się starać, to 20 tys. zł, ale żadnej firmie nie zostanie przyznana pomoc przekraczająca wartość 2 mln zł.[/b]
Intensywność wsparcia, czyli to, jaką procentowo część kosztów projektu sfinansują fundusze unijne, zależy od kilku czynników, m.in. statusu przedsiębiorcy, lokalizacji projektu i kategorii wydatków kwalifikowalnych.
Przez status należy rozumieć wielkość firmy (inne progi wsparcia są dla mikro- i małych firm, inne dla średniej wielkości). Lokalizacja wiąże się z wyborem województwa, w którym projekt jest realizowany. Tutaj też są różnice wynikające z tzw. mapy pomocy regionalnej.
Wreszcie kategoria wydatków wiąże się z tym, czy są to wydatki inwestycyjne (inwestycje materialne, np. zakup serwera lub oprogramowania) czy na szkolenia.
Przykładowo, mikroprzedsiębiorca z województwa podlaskiego może oczekiwać dotacji na poziomie 70 proc. kosztów (kwalifikowanych) w przypadku części inwestycyjnej oraz 45 proc. na część związaną ze szkoleniami.
Tej samej wielkości firma z Warszawy ma szanse już tylko na 50 proc. (część inwestycyjna) i 45 proc. (część szkoleniowa). Szczegółowych informacji na ten temat należy szukać w rozporządzeniu ministra rozwoju regionalnego w sprawie udzielania przez PARP pomocy finansowej na wspieranie tworzenia i rozwoju gospodarki elektronicznej w ramach PO „Innowacyjna gospodarka” (DzU z 2008 r. nr 153, poz. 956 ze zm.).
[srodtytul]Wniosek w generatorze[/srodtytul]
Wniosek o dofinansowanie należy przygotować, a następnie zarejestrować w specjalnym generatorze wniosków. Dokument uważa się za wypełniony z chwilą zablokowania po dokonaniu tzw. pozytywnej walidacji. Od momentu zarejestrowania przedsiębiorca ma pięć dni roboczych na podpisanie wniosku i dostarczenie go do agencji.
Można to zrobić na dwa sposoby. Z wykorzystaniem podpisu elektronicznego lub w sposób tradycyjny (podpisujemy wydrukowany wcześniej formularz wniosku). W tym drugim przypadku dokumenty należy dostarczyć do regionalnej instytucji finansującej właściwej ze względu na lokalizację projektu (ich lista znajduje się na stronie www.parp.gov.pl).
Firmy zainteresowane uzyskaniem takiego wsparcia powinny się zapoznać z pełną dokumentacją konkursową dostępną na stronie PARP oraz odwiedzić portal poświęcony elektronicznemu biznesowi: www.web.gov.pl.
[ramka][b]Jakich błędów należy unikać[/b]
Na podstawie doświadczeń Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości podczas oceny merytorycznej wniosków można wskazać listę najczęściej popełnianych błędów:
- podawane wskaźniki we wniosku i biznesplanie są niespójne, nie zostały precyzyjnie określone bądź też są nieweryfikowalne – brak jest metodologii ich wyliczania oraz ich weryfikacji,
- brak zgodności treści zawartych w biznesplanie z zapisami we wniosku o dofinansowanie – założenia z wniosku nie znajdują umocowania w danych z biznesplanu,
- projekt nie ma znamion B2B – często jest opisany jak B2C,
- projekt nie jest zgodny ze zdefiniowanymi potrzebami przedsiębiorcy oraz potrzebami współpracujących przedsiębiorstw – wnioskodawcy nie opisują potrzeb swoich ani firm współpracujących, które miałyby być zaspokojone poprzez realizację projektu, bądź też projekt jest nieadekwatny do zidentyfikowanych potrzeb,
- błędy w harmonogramie realizacji projektu, m.in. harmonogram nieczytelny, niespójny z treścią wniosku i/lub treścią biznesplanu,
- budżet przeszacowany bądź niewłaściwie oszacowany oraz nieodpowiednio opisany, nie wiadomo, jakie i na co dokładnie wydatki będą poniesione – brak możliwości oceny zasadności i racjonalności zaplanowanych przez przedsiębiorcę nakładów,
- ogólnikowe sformułowania, niewnoszące żadnej wartości merytorycznej, bądź powielanie tych samych informacji w różnych punktach wniosku.[/ramka]
