Jest to obowiązek wynikający z [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=176169]ustawy o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji (DzU z 2004 r. nr 281, poz. 2784 ze zm.)[/link]. Zgodnie z nim przedsiębiorcy podlegający przepisom o uprawnieniach wnoszą w dwóch ratach specjalne opłaty. Potocznie nazywa się je opłatami z ustawy o handlu emisjami.

Wylicza się je, korzystając ze stawek opłat za korzystanie ze środowiska. Jest jednak różnica. Jako podstawę przyjmuje się nie ilość gazu rzeczywiście wyemitowanego do atmosfery, lecz ilość przyznanych uprawnień.

– Tych opłat nie należy mylić z rozliczaniem się z uprawnień ani z opłatą za same uprawnienia, ani z opłatami za korzystanie ze środowiska – wyjaśnia Joanna Wilczyńska z opolskiej firmy Atmoterm SA zajmującej się ochroną środowiska. – Ale przedsiębiorcy nie mogą też zapomnieć o przekazaniu marszałkom i wojewódzkim inspektorom środowiska wykazów zawierających informacje i dane o zakresie korzystania ze środowiska dotyczące także ilości wprowadzonych do atmosfery gazów.

Nie muszą przy tym wnosić opłaty za CO[sub]2[/sub]. Powinni zaznaczyć na wykazie, dlaczego tego nie robią.

Termin wnoszenia opłaty wynika z [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=289536]rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie przyjęcia krajowego planu rozdziału uprawnień do emisji dwutlenku węgla na lata 2008 – 2012 dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji (DzU z 2008 r. nr 202, poz. 1248)[/link], który wszedł w życie 29 listopada 2008 r. Połowę kwoty trzeba zapłacić do 28 grudnia 2008 r. (drugą w czerwcu 2009 r.). Przedsiębiorca płaci ją na rachunek NFOŚiGW, na którym gromadzone są środki na funkcjonowanie wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji.

Podajemy numer konta, na który trzeba wpłacać pieniądze:

BGK III/o Warszawa

22 1130 1062 0000 0109 9520 0012

[ramka][b]Kogo dotyczą przepisy[/b]

Obowiązkiem objęta jest dość duża grupa firm. Chodzi m.in. o te, które mają instalacje energetyczne o mocy przekraczającej 20 MW, czyli także mniejsze niż objęte pozwoleniem zintegrowanym. Pozostałe obiekty to instalacje hutnicze, do produkcji cementu i wapna, do produkcji szkła, ceramiki, wełny mineralnej oraz papiernie, rafinerie i piece koksownicze. Jednak chodzi tylko o te, które są objęte pozwoleniem zintegrowanym. Szczegóły określa [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=181446]rozporządzenie ministra środowiska w sprawie rodzajów instalacji objętych wspólnotowym systemem handlu uprawnieniami do emisji (DzU z 2006 r. nr 60, poz. 429 ze zm.)[/link]. [/ramka]