Odpowiedź na to pytanie znajduje się w art. 527 kodeksu cywilnego i następnych, gdzie jest mowa o tzw. skardze pauliańskiej. W skrócie – polega ona na tym, że jeśli czytelniczka podjęła czynność prawną, na skutek której doprowadziła do uszczuplenia swojego majątku podlegającego egzekucji komorniczej, a inna osoba uzyskała wskutek tego korzyść majątkową, to wierzyciel będzie mógł uznać taką czynność za bezskuteczną. W tym celu będzie on musiał udowodnić, że czytelniczka działała ze świadomością jego pokrzywdzenia, a osoba trzecia, która nabyła rzecz, wiedziała o tym lub z zachowaniem należytej staranności mogła się dowiedzieć.
Będzie można uznać, że czynności prawnej (w tym wypadku sprzedaży) dokonano z pokrzywdzeniem wierzyciela, jeżeli wskutek tego czytelniczka stałaby się niewypłacalna całkowicie albo w większym stopniu niż przed tą czynnością.
Jeśli w efekcie sprzedaży telewizora korzyść uzyskałaby osoba bliska czytelniczce albo osoba, z którą czytelniczka jest w stałych stosunkach gospodarczych, to należy uznać, że wiedziała ona o tym, iż zainteresowana działa ze świadomością pokrzywdzenia wierzyciela.
Gdyby czytelniczka przekazała telewizor bezpłatnie, to wierzyciel mógłby żądać uznania takiej czynności za bezskuteczną, chociażby osoba obdarowana nie wiedziała i nawet z zachowaniem należytej staranności nie mogła się dowiedzieć, że czytelniczka działała ze świadomością pokrzywdzenia wierzyciela.
Wierzyciel, który zostałby pokrzywdzony na skutek sprzedaży lub darowizny telewizora, mógłby żądać wydania odbiornika przed innymi wierzycielami osoby trzeciej (gdyby takowi byli). W tym celu mógłby skierować do sądu powództwo o uznanie czynności czytelniczki za bezskuteczną. Ma na to pięć lat od daty sprzedaży lub darowizny telewizora.
