Katalog zakazanych działań znajdziemy w [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=D66AAE7FF280909DAD6B3DB5B553066C?id=170546]ustawie o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (DzU z 2003 r. nr 153, poz. 1503 ze zm.)[/link].

Firmy poszkodowane takimi działaniami mogą na podstawie tych przepisów dochodzić różnego rodzaju roszczeń, aby zrekompensować sobie poniesione szkody lub zapobieżenie jej powstaniu w przyszłości.

Gdy zdecydujemy się na wystąpienie z roszczeniami, to nie należy zwlekać z ich dochodzeniem, gdyż są stosunkowo krótkie terminy przedawnienia roszczeń.

[srodtytul]Trzy lata...[/srodtytul]

Zgodnie z art. 20 ustawy [b]roszczenia z tytułu czynów nieuczciwej konkurencji ulegają przedawnieniu z upływem trzech lat[/b].

Bieg przedawnienia rozpoczyna się oddzielnie co do każdego naruszenia.

Do obliczania terminów przedawnienia należy stosować przepisy [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=86F27ADE2102E1D67842E76D535F1BD1?id=70928]kodeksu cywilnego[/link].

Tu pojawia się problem interpretacyjny – art. 20 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji odsyła do przepisu kodeksu cywilnego, który został uchylony.

Przyjmuje się więc, że zastosowanie w tej mierze znajdzie art. 442 [sup]1[/sup] k.c. regulujący przedawnienie roszczeń z czynów niedozwolonych. Stanowi on wyjątek od ogólnych terminów przedawnienia.

[b]Trzyletni termin przedawnienia należy więc liczyć od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie zobowiązanej do jej naprawienia.[/b] W każdym jednak wypadku roszczenie przedawnia się z upływem dziesięciu lat od dnia, w którym nastąpiło zdarzenie wyrządzające szkodę.

Jak rozumieć „dowiedzenie się o szkodzie”? Chodzi o sytuację, gdy uświadomimy sobie popełnienie czynu nieuczciwej konkurencji na naszą szkodę i związane z tym ujemne konsekwencje.

Ma to istotne znaczenie, zwłaszcza gdy chodzi o tzw. szkody przyszłe, czyli sytuacje, gdy szkoda powstaje nie jednocześnie, lecz w pewien czas po popełnieniu czynu nieuczciwej konkurencji.

[ramka][b]Przykład[/b]

Adam W. będący pracownikiem firmy X nakłonił dotychczasowych klientów do rozwiązania z nim umów serwisowych w celu przejęcia ich dla swojej nowej własnej firmy.

Dyrektor firmy dowiedział się o tym fakcie dopiero sześć miesięcy później, w czasie spotkania z klientami, którzy podali mu przyczynę rezygnacji z dotychczasowych usług.

Termin przedawnienia w takiej sytuacji należy liczyć dopiero od uzyskania przez dyrektora informacji o działaniu jego pracownika i powstałej przez to szkodzie.[/ramka]

[srodtytul]... ale nie więcej niż dziesięć[/srodtytul]

Fakty dowiedzenia się o szkodzie oraz o osobie, która powinna ją naprawić, muszą występować łącznie. [b]Jeśli poszkodowany nie wiedział, kto jest osobą zobowiązaną do naprawienia szkody (zwykle chodzi tu zarazem o znajomość sprawcy szkody), to trzyletni termin przedawnienia do czasu uzyskania tej wiedzy nie rozpoczyna swojego biegu[/b].

Przykładowo, w razie dopuszczenia się przez przedsiębiorcę czynu nieuczciwej konkurencji polegającego na naśladownictwie gotowego produktu bieg przedawnienia roszczenia o naprawienie wyrządzonej przez to szkody, rozpoczyna się dopiero od dnia, kiedy poszkodowany dowiedział się o tym czynie oraz o osobie zobowiązanej do naprawienia szkody.

Niestety – niezależnie od uzyskania tych obu wiadomości biegnie[b] termin dziesięcioletni, który liczy się od dnia, w którym nastąpiło zdarzenie powodujące szkodę. [/b]

Termin ten liczy się zawsze od tego dnia i bez znaczenia jest, kiedy poszkodowany uświadomił sobie fakt dokonania czynu nieuczciwej konkurencji i powstania szkody oraz poznał osobę zobowiązaną do jej naprawienia.

Bez znaczenia jest też późniejsze zwiększenie się szkody jak i nieświadomość poszkodowanego co do istnienia roszczenia.

[srodtytul]Gdy szkoda wynika z przestępstwa[/srodtytul]

[b]Gdy szkoda jest wynikiem przestępstwa (zbrodni lub występku), to roszczenie o naprawienie szkody przedawnia się dopiero po upływie 20 lat od dnia popełnienia tego przestępstwa[/b].

Nie ma znaczenia, kiedy poszkodowany dowiedział się o szkodzie i osobie zobowiązanej do jej naprawienia.

Chodzi tu zwłaszcza o czyny określone w art. 23 i 24 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Przepisy te przewidują karalność działań polegających na naruszeniu tajemnicy przedsiębiorstwa oraz niedozwolonym naśladownictwie produktów lub wprowadzaniu takich produktów do obrotu.

[srodtytul]Nawet po czasie[/srodtytul]

[b]Upływ terminu przedawnienia nie jest uwzględniany przez sąd z urzędu, lecz tylko na zarzut zobowiązanego[/b] (art. 117 § 2 k.c.).

Jeśli więc osoba zobowiązana do naprawienia szkody wyrządzonej czynem nieuczciwej konkurencji nie podniesie przed sądem zarzutu przedawnienia (np. z powodu nieznajomości prawa), pokrzywdzony może skutecznie dochodzić swoich roszczeń także po upływie terminu przedawnienia.

[ramka][b]Uwaga[/b]

Roszczenie stwierdzone prawomocnym wyrokiem lub ugodą zawartą przez strony przed sądem przedawnia się dopiero z upływem dziesięciu lat.

Poszkodowany ma więc dużo czasu na skuteczne dochodzenie realizacji roszczeń wynikających z tej ugody.[/ramka]

[i]Autor jest sędzią w Sądzie Okręgowym w Kielcach[/i]