Program pokrywa nawet 90 proc. wydatków

Poziom dofinansowania szkoleń zależy od wielkości firmy i charakteru nauki (ogólna czy specjalistyczna). I tak wielkość pomocy publicznej (dofinansowania) z tytułu szkolenia ogólnego jednej osoby wynosi do:

- 80 proc. wydatków kwalifikowanych przypadających na wyszkolonego (osobę będącą małym lub średnim przedsiębiorcą, jego wspólnikiem lub pracownikiem),

- 60 proc. takich wydatków – dla firm dużych.

Dla szkoleń specjalistycznych dopłaty wynoszą odpowiednio do:

- 45 proc. wydatków kwalifikowanych przypadających na wyszkolonego (osobę będącą małym lub średnim przedsiębiorcą, jego wspólnikiem lub pracownikiem),

- 35 proc. takich wydatków – dla firm dużych.

Ogólnym jest szkolenie teoretyczne lub praktyczne, prowadzące do nabycia kwalifikacji, które mogą być wykorzystane nie tylko w danej firmie, ale także u innych przedsiębiorców lub w innych obszarach działalności. Natomiast szkolenie specjalistyczne dotyczy bezpośrednio i wyłącznie obecnego lub przyszłego stanowiska pracy danej osoby w przedsiębiorstwie, które otrzymało wsparcie oraz jest związane ze specyfiką działania tego podmiotu. Przez to możliwości wykorzystania zdobytych kwalifikacji u innych przedsiębiorców albo w innych obszarach działalności są ograniczone. Gdy projekt zawiera elementy szkolenia specjalistycznego i ogólnego, których nie da się rozdzielić albo nie można ustalić jego charakteru, przysługuje pomoc przypisana dla szkoleń specjalistycznych. Dlatego, przygotowując wniosek, zadbajmy o dobre zdefiniowanie i rozróżnienie takich szkoleń, żeby nie było wątpliwości i aby nie stracić części dofinansowania.

Gdy szkolimy osoby w tzw. gorszym położeniu, możemy uzyskać wsparcie wyższe o 10 pkt proc. Wtedy np. mała firma organizująca szkolenie ogólne musi pokryć tylko 10 proc. wydatków. Wyjaśnijmy, że pracownik znajdujący się w gorszym położeniu to taki, który:

- nie ukończył 25 lat, a przed podjęciem pracy w firmie wysyłającej go na szkolenie nie pracował i nie prowadził własnej działalności gospodarczej,

- jest zatrudniony w firmie wysyłającej go na szkolenie nie dłużej niż sześć miesięcy, a przed podjęciem tej pracy był bezrobotny przez okres co najmniej 12 miesięcy (i nie prowadził działalności gospodarczej),

- pozostawał bez zatrudnienia (i nie prowadził własnej działalności gospodarczej) przez co najmniej 36 miesięcy poprzedzających dzień zatrudnienia go w firmie wysyłającej go na szkolenie,

- ukończył 45 lat oraz ma wykształcenie co najwyżej podstawowe lub gimnazjalne,

- jest osobą niepełnosprawną.

O wielkości firmy decyduje natomiast liczba pracowników, wartość obrotów i rocznego bilansu. Na kategorię mikro-, małych i średnich przedsiębiorstw składają się te, gdzie liczba pracowników nie przekracza 250, roczny obrót 50 mln euro i/lub roczny bilans 43 mln euro. Określając te wartości, bierzemy również pod uwagę dane firm powiązanych i zależnych. Jeżeli np. nasza spółka zatrudnia 150 osób, a jej dwie spółki córki po 60, to razem mamy 270 pracowników (przy ponad 50--proc. udziale w tych spółkach), co plasuje firmę w kategorii dużych przedsiębiorstw.

Podobnie musimy postąpić z danymi finansowymi. Należy odpowiednio zsumować dane określające roczny obrót lub roczny bilans. Również wtedy może się okazać, że nasza firma przekracza dopuszczalne dla sektora MSP wielkości.

To natomiast będzie decydować o wielkości możliwego do otrzymania dofinansowania. Wielkość firmy określa rozporządzenie Komisji Europejskiej nr 364/2004 z 25 lutego 2004 r. (DzUrz L 063/ 2004).

Projekt rozporządzenia w sprawie udzielania pomocy publicznej w ramach programu operacyjnego „Kapitał ludzki” przewiduje dwa poziomy intensywności wsparcia w przypadku szkoleń ogólnych i specjalistycznych. Wynika to bezpośrednio z postanowień unijnych. Powyższe różnice wynikają z założenia, że szkolenie ogólne dostarcza pracownikowi wiedzy uniwersalnej, którą może on wykorzystać również na innych polach aktywności zawodowej. Z kolei szkolenie specjalistyczne powiązane jest bezpośrednio ze specyfiką pracy w danym przedsiębiorstwie, a zdobyte w jego trakcie umiejętności i kwalifikacje mogą być wykorzystane tylko w ograniczonym stopniu w trakcie pracy u innego pracodawcy. Specjalistyczny charakter szkolenia przesądza zatem o tym, że dane przedsiębiorstwo staje się bardziej konkurencyjne w stosunku do innych przedsiębiorstw działających w danej branży albo w danym sektorze, zagrażając tym samym równowadze wymiany handlowej na wspólnym rynku (stąd niższy poziom możliwej do uzyskania pomocy publicznej).