Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 1d, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a oraz przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2a, składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej) w roku podatkowym – do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku. Przedsiębiorcy, który nie osiągnęli zysku z prowadzonej działalności, mogą rozliczyć stratę w ciągu najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych.
Można już rozliczyć straty z lat 2015-2019
W zeznaniu za rok podatkowy 2020, podatnicy mają prawo rozliczyć straty poniesione w latach 2015-2019. Warto zaznaczyć, że od 1 stycznia 2018 r. osiągane przez podatników przychody rozliczane są na dwa źródła: osiągane z zysków kapitałowych oraz z innych źródeł. Zarówno dochód podatkowy, jak i strata są obecnie ustalane odrębnie. Strata poniesiona z jednego źródła nie obniża dochodu z drugiego źródła.
CZYTAJ TEŻ: Pracodawca zapłaci VAT za owocowe czwartki
Rozliczając stratę podatkową należy pamiętać o art. 6 ustawy z 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. poz. 2175) – „Straty poniesione przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych za lata podatkowe poprzedzające rok podatkowy rozpoczęty po dniu 31 grudnia 2017 r. podlegają odliczeniu od dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, na zasadach i w wysokości określonych w przepisach tej ustawy, w brzmieniu dotychczasowym.”
CZYTAJ TEŻ: Próbki i prezenty w świetle przepisów ustawy o podatku VAT
Przedsiębiorca może rozliczyć poniesioną stratę tylko w ciągu najbliższych pięciu lat podatkowych. Po tym czasie ulega ona przedawnieniu i podatnik nie będzie mógł już jej rozliczyć. Dotychczas maksymalna wysokość rozliczenia straty podatkowej w ciągu jednego roku to 50 proc. kwoty poniesionej straty.
Strata podatkowa – rozliczenie na dwa sposoby
Zgodnie z art. 7 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych od 1 stycznia 2019 r. podatnicy mogą odliczyć stratę podatkową na dwa sposoby:
- w ciągu kolejnych, następujących po sobie, pięciu latach podatkowych mogą obniżyć dochód o wysokość straty z tym, że wysokość odliczenia nie może przekroczyć 50 proc. wysokości tej straty;
- jednorazowe obniżenie dochodu uzyskanego z danego źródła w jednym w następujących kolejno po sobie pięciu latach podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5 mln zł. Kwota, która nie została odliczona podlega odliczeniu w pozostałych latach podatkowych (z tego pięcioletniego okresu) z tym, że kwota obniżenia nie może w żadnym z nich przekroczyć 50 proc. wysokości tej straty. Ta zasada ma zastosowanie do strat powstałych począwszy od roku podatkowego rozpoczynającego się po 31 grudnia 2018 r.
Straty za lata wcześniejsze powstałe przed rokiem 2019 rozlicza się nadal na starych zasadach. Nowe zasady nie maja zastosowania do strat powstałych w wyniku m.in. odpłatnego zbycia walut wirtualnych. Strata rozliczana jest wyłącznie w ramach źródła przychodu. Kwot z różnych źródeł przychodu nie można łączyć ze stratą z innego źródła przychodu.
CZYTAJ TEŻ: Czy nieodliczony VAT jest kosztem podatkowym?
Podatnicy mogą rozliczać stratę z lat ubiegłych już podczas obliczania zaliczek miesięcznych, jednak ostateczna kwota odliczenia powinna być podana w rozliczeniu rocznym. Rozliczonej straty podatkowej nie uwzględnia się w ewidencji księgowej, ponieważ polega ona na zmniejszeniu osiągniętego w danym roku podatkowym zysku.