Instytucje zagranicznego planowania sukcesyjnego umożliwiają uzyskanie szeregu korzyści nie tylko na wypadek śmierci, ale także trudnych do przewidzenia zdarzeń, takich jak nagła, ciężka choroba nestora czy kryzys ekonomiczny. W dobie funkcjonowania swobodnych przepływów w ramach Unii Europejskiej oraz Europejskiego Obszaru Gospodarczego, a także postępującej globalizacji, zagraniczne instytucje planowania sukcesyjnego stają się coraz powszechniejsze. Przykład idzie przy tym od największych - o wprowadzeniu najbardziej zaawansowanej struktury sukcesyjnej, z wykorzystaniem fundacji prywatnej, zadecydowały takie postacie jak Giorgio Armani (Giorgio Armani Foundation) czy też Jan Kulczyk (Kulczyk Privatstiftung).