Opłata za wynajem nie wchodzi do kilometrówki

Istota sporu

Czy płacony przez spółkę na rzecz podmiotów wynajmujących jej samochody osobowe czynsz najmu należy rozliczyć jako koszt uzyskania przychodu na zasadach ogólnych wynikających z art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych? Czy też jest to koszt, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 51 tej ustawy i w związku z tym należy go rozliczyć z ograniczeniami wynikającymi z tego przepisu, związanymi z faktycznym przebiegiem samochodu, czyli w ramach tzw. kilometrówki?

Stan faktyczny

Pracownicy spółki z o.o. w trakcie podróży służbowych (zagranicznych i krajowych) korzystają z samochodów osobowych wynajmowanych od komercyjnych międzynarodowych sieci wypożyczalni samochodów. Firma do kosztów uzyskania przychodów zalicza wartość kosztów czynszu najmu samochodów, wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów przebiegu samochodu dla celów podróży służbowej oraz stawki za jeden kilometr przebiegu (tzw. kilometrówka).

Lecz spółka wystąpiła do ministra finansów z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Czy ponoszone przez nią wydatki z tytułu czynszu najmu samochodów, którymi jeżdżą jej pracownicy podczas podróży służbowych, mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w całości, bez uwzględnienia ograniczającego limitu kilometrowego?

Art. 16 ust. 1 stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów m.in. wydatków z tytułu kosztów używania, dla potrzeb działalności gospodarczej, samochodów osobowych niestanowiących składników majątku podatnika – w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu dla celów podatnika oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.

Zdaniem spółki koszty używania samochodów osobowych oznaczają koszty związane z aktywną eksploatacją pojazdów i nie mogą być automatycznie utożsamiane z kosztami stałymi wynikającymi z zawartej umowy najmu.

Zdaniem Ministerstwa Finansów wydatki z tytułu czynszu za najem samochodu, jako opłata za możliwość korzystania z rzeczy, mieści się w pojęciu wydatków z tytułu kosztów używania, istniejącym w art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a tym samym podlega ograniczeniu wynikającemu z tego przepisu.

Wyrok, konkluzja

Zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku przeprowadzona przez ministerstwo wykładnia art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy, w tym zawartego w nim pojęcia „koszty używania i wyciągnięte wnioski" nie są prawidłowe.

Czynsz najmu samochodów, którymi jeżdżą pracownicy firmy podczas podróży służbowych, stanowi koszt ponoszony w celu osiągnięcia przychodów i nie mieści się w kategorii wydatków, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy. Wobec tego, zgodnie ze stanowiskiem spółki, może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów na zasadach ogólnych.

W uzasadnieniu sąd wyjaśnił, że czynsz za wynajem jest opłatą stałą, która musi być ponoszona bez względu na zakres używania wynajętej rzeczy, również powinien być płacony, gdy rzecz nie jest używana. Zatem czynsz jest wynagrodzeniem za oddanie rzeczy do używania. A więc koszt czynszu stanowiącego wynagrodzenie za prawo do korzystania z samochodów jest kategorią odrębną od kosztów eksploatacji samochodów.

sygnatura akt: I SA/Gd 779/13