Dziś w części państw Unii jest możliwe rozliczanie się przy realizacji zamówienia publicznego przy pomocy e-faktur. Jednak w różnych państwach istnieją różne przepisy i wzorce tych dokumentów. Jak podkreśla Komisja Europejska – jest to przeszkodą dla przedsiębiorców, którzy chcieliby uczestniczyć w zamówieniach transgranicznych. Dlatego przygotowano projekt zmian. Zakłada on przygotowanie jednego modelu danych dla podstawowej faktury elektronicznej. Instytucje i podmioty zamawiające nie będą mogły odmawiać odbioru dokumentów przygotowanych według tego wzoru. Nie będą mogły nie przyjmować ich  powołując się na niezgodność z innymi wymogami technicznymi – np. krajowymi, albo dotyczącymi poszczególnych sektorów.  Na wprowadzenie tych zmian kraje członkowie UE będą miały dużo czasu – cztery lata od wejścia w życie dyrektywy.

- Kwestie e – fakturowania są obecnie na etapie wstępnym wniosku dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady – zwraca uwagę Anita Wichniak-Olczak, rzecznik prasowy Urzędu Zamówień Publicznych. -  Przewiduje się w nim wprowadzenie nowej europejskiej normy dotyczącej e – fakturowania, która poprzez upowszechnienie elektronicznej formy faktur wpłynie na transgraniczność i szybkość rozliczeń związanych z realizacją zamówień publicznych. Planuje się, iż minimalne wymagania w zakresie normy zostaną sporządzone przez Europejski Komitet Normalizacyjny i z określoną datą zamawiający będą zobowiązani do akceptacji tego typu faktur – dodaje Wichniak – Olczak.

Obecnie e-faktury mają ograniczony zasięg – stanowią od 4 proc. do 15 proc. wszystkich faktur znajdujących się w obiegu w całej UE. Komisja Europejska liczy na to, że sektor publiczny może przyczyniać się do ich upowszechniania.

Dziś w kilku państwach Unii – m.in. w Danii, Austrii, Szwecji i Finlandii wprowadzono obowiązek rozliczania się przy pomocy e-faktur w zamówieniach ( w całości lub części sektora publicznego).

Jak wynika z danych Eurostatu, na które powołuje się Komisja Europejska – zaledwie 12 proc. przedsiębiorstw korzysta ze środków elektronicznych do wysyłania faktur instytucjom publicznym i do ich odbierania. W Polsce jest to 14 proc., na Litwie 30 proc. w Danii – 28 proc., na Węgrzech – 1 proc., na Cyprze – 2 proc.