Konwencja z 19 listopada 1976 r. o ograniczeniu odpowiedzialności za roszczenia morskie wprowadza limity odpowiedzialności armatora za określone zdarzenia. Zalicza się do nich m.in. zatonięcie statku, śmierć lub uszkodzenie ciała na statku, powstałe np. w wyniku prowadzenia akcji ratunkowej. A także roszczenia z tytułu uszkodzenia mienia (np. urządzeń portowych) powstałego w wyniku normalnego eksploatowania statku.
Ograniczone jest też dochodzenie roszczeń z tytułu szkody wyrządzonej przez opóźnienia w dostawie transportowanych drogą morską towarów.
Przepisy konwencji stanowią, że dochodzenie tych roszczeń jest ograniczone do wysokości wskazanej w szczegółowych limitach. Zostały one podwyższone w 1996 r.
Zaakceptowana w ostatnią środę przez rząd nowelizacja kodeksu morskiego dostosowuje polskie przepisy do wprowadzonych w 1996 r. zmian w konwencji. Stanowi ona, że armator statku pływającego pod polską banderą musi mieć ubezpieczenie pokrywające wszelkie roszczenia, również te, których dochodzenie jest na podstawie konwencji ograniczone.
Te same zasady stosuje się do armatorów statków o obcej przynależności wpływających na polskie wody terytorialne, z wyłączeniami określonymi w przepisach prawa międzynarodowego. Wyłączenia nie dotyczą tych statków, które zawijają do polskich portów.
Etap legislacyjny: przekazany do Sejmu
