Latem wielu świeżo upieczonych absolwentów szuka miejsc, gdzie mogliby zdobyć doświadczenie zawodowe. Szansą są praktyki absolwenckie. Możliwość ich odbycia wprowadzono prawie dwa lata temu ustawą z 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich (DzU nr 127, poz. 1052). Praktyki te mają na celu ułatwienie absolwentom uzyskiwania doświadczenia i nabywania umiejętności praktycznych niezbędnych do wykonywania pracy.

Konieczna umowa

Nie każdy chętny zostanie praktykantem. Może nim być ten, kto ukończył co najmniej gimnazjum i w dniu rozpoczęcia praktyki nie przekroczył 30. roku życia.

Na równi z nim traktuje się absolwenta mającego świadectwo ukończenia szkoły za granicą uznane za równorzędne świadectwu ukończenia polskiego gimnazjum. Praktykantem zostać może nawet ten, kto w przeszłości pracował już na umowę o pracę.

Zdobywanie doświadczenia przez absolwenta odbywa się zawsze na podstawie pisemnej umowy o praktykę absolwencką. Taki kontrakt nie jest umową o pracę.

Stronami umowy są praktykant oraz podmiot przyjmujący na praktykę. Trzeba w niej określić rodzaj pracy, okres odbywania praktyki i tygodniowy wymiar czasu pracy praktykanta.

Można odpłatnie

– Jeśli taki staż ma być odpłatny, to w umowie trzeba podać wysokość świadczenia pieniężnego. Kwota ta nie może przekraczać dwukrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę – tłumaczy adwokat Katarzyna Jasińska.

W tym roku jest to 2772 zł (1386 zł x 2). Jeśli firma będzie chciała płacić więcej, to musi np. zawrzeć umowę o pracę lub zlecenie.

Praktyka może się odbywać również nieodpłatnie. Wtedy umowa może być rozwiązana na piśmie w każdym czasie. Gdy praktykant otrzymuje gratyfikację, umowę wolno rozwiązać na piśmie z zachowaniem siedmiodniowego terminu wypowiedzenia.

Miejsce odbywania praktyki nie zostało przez ustawę wymienione jako konieczny element umowy. Jak wyjaśnia Główny Inspektorat Pracy, nie ma przeszkód, aby strony je określiły. Może być to zarówno stały punkt (np. siedziba podmiotu przyjmującego na praktykę), jak i oznaczony obszar. Zależnie od charakteru praktyki.

Rodzaj dokumentacji

Czas umowy o praktykę absolwencką nie może być dłuższy niż trzy miesiące. Dopuszczalne jest podpisanie kolejnej umowy. Łącznie jednak czas takich kontraktów nie może przekroczyć trzech miesięcy.

Staż można udokumentować. Przyjmujący na praktykę, na wniosek zainteresowanego, musi wystawić na piśmie zaświadczenie o rodzaju wykonywanej pracy i umiejętnościach nabytych w czasie praktyki.

masz pytanie, wyślij e-mail do autorki s.gortynska@rp.pl

 

Opinia

Maciej M. Bogucki radca prawny z kancelarii Mamiński & Wspólnicy

Absolwenci na praktykach nie podlegają obowiązkowym badaniom lekarskim, co pozwala oszczędzić na związanych z tym kosztach. Jednakże pracodawcy mają również względem takich osób określone obowiązki. Muszą im zapewnić bezpieczne i higieniczne warunki praktyki, w tym także wyposażenie w odpowiednie środki ochrony osobistej. Nie zatrudnią ich do wykonywania prac szczególnie niebezpiecznych. Pracodawca ma też obowiązek przestrzegania norm czasu pracy i wypoczynku, w tym np. prawa do 15-minutowej przerwy. W wypadku absolwentów, którzy nie ukończyli 18 lat, może pojawić się wątpliwość co do dopuszczalności świadczenia przez nich pracy w porze nocnej. Ustawa nie zawiera odesłania do stosownych norm prawa pracy regulujących te kwestie.

 

Czytaj też:

 

Zobacz więcej:

» Dobra Firma » Kadry i płace » Bezrobotny i stażysta w firmie