Praktyka przedsiębiorców w zakresie wykonywania obowiązku złożenia sprawozdania finansowego za pierwszy rok prowadzonej działalności do rejestru przedsiębiorców wciąż jest niejednolita. Wynika to głównie z braku jednoznacznej regulacji prawnej. Zgodnie bowiem z literalnym brzmieniem art. 40 pkt 2 ustawy z 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (DzU z 2013 r,. poz. 1203 ze zm., dalej: k.r.s.u.) w związku z art. 69 ust. 1 oraz art. 3 ust. 1 pkt 9 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (DzU z 2009 r. nr 152, poz. 1223 ze zm. – dalej: u.o.r.) roczne sprawozdanie finansowe, o złożeniu którego czyniona jest wzmianka w rejestrze, obejmuje rok obrotowy, którym jest okres roku kalendarzowego albo inny okres trwający 12 kolejnych pełnych miesięcy kalendarzowych. Jedynie w wypadkach wyjątkowych, przewidzianych w art. 3 ust. 1 pkt 9 u.o.r., możliwe jest skrócenie lub wydłużenie tego okresu. Rok obrotowy nie może być skracany ani wydłużany mocą woli stron, w sposób odmienny niż w ustawie.