Klasyfikacja usługi uzależniona jest w wielu sytuacjach od końcowego efektu działalności. Dlatego inaczej klasyfikowana będzie np. usługa telekomunikacyjna w przypadku, gdy jest ona świadczona przez przedsiębiorstwo telekomunikacyjne, a inaczej, gdy podmiotem nabywającym tę usługę i refakturującym ją na inny podmiot będzie jednostka prowadząca np. działalność hotelarską, która formalnie świadczy takie usługi swoim gościom.
Przykład
Dla podmiotu prowadzącego działalność hotelarską świadczenie usługi telekomunikacyjnej jest czynnością pomocniczą do usługi hotelarskiej i nie podlega odrębnej klasyfikacji statystycznej. Jako taka w zasadzie nie może być odrębnym od usługi podstawowej przedmiotem sprzedaży (odsprzedaży).
Usługę należy uznać za pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego, pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi podstawowej. Pojedyncza usługa traktowana jest jak element usługi zasadniczej, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej (por. interpretacje indywidualne: Izby Skarbowej w Łodzi z 20 stycznia 2015 r., IPTPP4/443-833/14-2/UNR; Izby Skarbowej w Warszawie z 30 września 2014 r., IPPP3/ 443-643/14-2/IG; wyrok TSUE z 10 marca 2011 r. w sprawach połączonych C-497/09, C-499/09, C-501/09 i C-502/09).
Uwaga! W praktyce obrotu gospodarczego z reguły nie kwestionuje się jednak odrębnej sprzedaży elementów pomocniczych w stosunku do usługi głównej, pod warunkiem że nie prowadzi to do sztucznego podziału jednej całościowej (jednorodnej) usługi. Jeżeli dany podmiot świadczy usługę o kompleksowym charakterze, stanowiącą jedno, niepodzielne świadczenie, to dzielenie tej usługi na części i refakturowanie jej poszczególnych składników jest niedopuszczalne (por. interpretacje indywidualne: Izby Skarbowej w Katowicach z 6 lutego 2013 r., IBPP1/443-1196/ 12/AW; Izby Skarbowej w Warszawie z 5 marca 2014 r., IPPP2/443-1385/13-2/BH). Przyjmuje się przy tym, że umowa na wykonanie czynności głównej powinna zawierać zastrzeżenie dopuszczające możliwość wyłączenia usług pomocniczych w celu ich odrębnego rozliczenia (por. wyroki: NSA z 31 maja 2011 r., I FSK 740/10; NSA z 14 grudnia 2011 r., I FSK 475/11; WSA we Wrocławiu z 17 maja 2013 r., I SA/Wr 277/13; WSA w Łodzi z 26 kwietnia 2013 r., I SA/Łd 1191/12; WSA w Szczecinie z 25 kwietnia 2013 r., I SA/Sz 1124/12; WSA we Wrocławiu z 25 kwietnia 2012 r., I SA/Wr 361/12; WSA w Warszawie z 17 lipca 2012 r., III SA/Wa 2677/11; WSA w Krakowie z 12 lutego 2013 r., I SA/Kr 1204/12; WSA w Lublinie z 18 stycznia 2013 r., I SA/Lu 955/12).
