Inwestycje w instrumenty kapitałowe według wymogów MSSF 9

Większość dyskusji koncepcyjnych dotyczących wdrożenia MSSF 9 „Instrumenty finansowe" odbyła się przed datą jego wejścia w życie, tj. przed 1 stycznia 2018 r. Największym wyzwaniem, przed którym stanęły podmioty raportujące według MSSF, było zastosowanie nowego modelu utraty wartości opartego o koncepcję strat oczekiwanych oraz wprowadzenie zmian w zakresie klasyfikacji i wyceny aktywów finansowych. W trakcie prac wdrożeniowych banki intensywnie pracowały nad parametrami ryzyka, uwzględnianiem danych makroekonomicznych i wpływem zmiany poziomu rezerw na wymogi kapitałowe. Z kolei podmioty spoza sektora finansowego dostosowywały (lub wciąż jeszcze dostosowują) macierze odpisów na należności handlowe. We wszystkich typach podmiotów analizowano zapisy umowne w udzielonych kredytach i pożyczkach wewnątrzgrupowych pod kątem charakterystyki przepływów pieniężnych. Zastanawiano się również nad modelami biznesowymi. Rachunkowość zabezpieczeń zazwyczaj była pomijana i w znakomitej większości spółki pozostały przy dozwolonym jeszcze przez kilka kolejnych lat modelu z MSR 39 „Instrumenty finansowe: ujmowanie i wycena". Inwestycje kapitałowe były zazwyczaj poza głównym torem dyskusji o przejściu na MSSF 9 i nie spodziewano się, aby miały istotny wpływ na raportowane dane. W istocie, w sensie liczbowym efekt przejścia na nowy standard wynikał przede wszystkich ze zmian w obszarach utraty wartości oraz klasyfikacji i wyceny. Nie oznacza to jednak, że w zakresie posiadanych instrumentów kapitałowych wszystko „zostaje po staremu".