Oddajmy sądy sędziom, a prokuratury prokuratorom. Nadzór ministra jest szkodliwy

Twórcy dwóch koncepcji weryfikacji sędziów powołanych po 2017 roku – dywanowej i indywidualnej – sami stworzyli sobie reformatorski dylemat, który będzie niezwykle trudno rozstrzygnąć, i to na dwóch poziomach.

Zostaje wyselekcjonowana grupa sędziów, których można ładnie nazwać przyjaciółmi królika. I domniemywać, że będą orzekać zgodnie z ustalonym założeniem.

Władza sądownicza nie może dostosowywać się do „popkultury” komunikacji.

Zapętlenia proceduralne, ale też nowe formy wyrządzania krzywdy, jak obrażanie przez internet, dostarczają sędziom dodatkowych problemów. A przecież podsądni mają prawo oczekiwać od nich sprawiedliwości w rozsądnym terminie.

Komisja Kodyfikacyjna Ustroju Sądownictwa i Prokuratury przedstawiła projekty ustaw przewidujących sanację wadliwych powołań na stanowiska sędziowskie. Jeden z nich wzbudził szczególne kontrowersje.

Więzień dostanie zadośćuczynienie za pobyt w areszcie z pluskwami, mimo że nie został on przez nie pogryziony. Sąd uznał, że rekompensata należy mu się za samo przebywanie w niegodziwych warunkach.

Jeśli wynagrodzenie z umów zlecenia łączy się z przenoszeniem praw autorskich na zleceniodawcę i rozliczeniem 50 proc. kosztów, to nie ma do nich zastosowania tzw. ulga dla młodych.

Minister Adam Bodnar powołał kilku rzeczników dyscyplinarnych ad hoc. Jeden z nich będzie prowadził sprawę sędziego Sądu Apelacyjnego w Warszawie Przemysława Radzika, który miał znieważyć innego rzecznika ad hoc.

Praca ponad 40 godzin tygodniowo powinna uprawniać do wynagrodzenia za nadgodziny - uznał w środę Sąd Najwyższy w uchwale podjętej przez skład siedmiu sędziów.

Sąd Najwyższy odmówił przyjęcia do rozpoznania skargi kasacyjnej złożonej przez IKEA w sprawie pracownika, zwolnionego za wpis krytyczny wobec środowisk LGBT, opatrzony cytatami z Biblii.

Twórcy dwóch koncepcji weryfikacji sędziów powołanych po 2017 roku – dywanowej i indywidualnej – sami stworzyli sobie reformatorski dylemat, który będzie niezwykle trudno rozstrzygnąć, i to na dwóch poziomach.

Jeżeli zalegalizujemy oportunizm, stanie się on fundamentem postaw przyszłych pokoleń sędziów.

Zostaje wyselekcjonowana grupa sędziów, których można ładnie nazwać przyjaciółmi królika. I domniemywać, że będą orzekać zgodnie z ustalonym założeniem.