Dokonując oceny, którą tablicę średniego dalszego trwania życia należy zastosować do obliczenia emerytury, ZUS kierował się dotychczas datą zgłoszenia wniosku o emeryturę. Ogłoszona w danym roku tablica była więc zawsze właściwa do obliczenia tych emerytur, o których przyznanie wnioski zgłoszono od 1 kwietnia danego roku kalendarzowego do 31 marca następnego roku. Jedynie wtedy, gdy przed 1 kwietnia danego roku wniosek o emeryturę zgłosiła osoba, która wiek emerytalny osiągnęła po 31 marca tego roku, średnie dalsze trwanie życia ustalano na podstawie tablic obowiązujących od 1 kwietnia.
Bez karania aktywnych
Nowelizacja ustawy emerytalnej z 5 marca 2015 r. zmodyfikowała nieco te zasady. Ustawodawca uznał bowiem, że stosowanie średniego dalszego trwania życia wynikającego z tablicy obowiązującej w dniu zgłoszenia wniosku o emeryturę może zniechęcać ubezpieczonych do wydłużania aktywności zawodowej. A wszystko przez obserwowaną od dłuższego czasu wzrostową tendencję średniego dalszego trwania życia ogłaszanego w kolejnych tablicach. Osoby kończące wiek emerytalny w danym roku i miesiącu kontynuujące działalność zarobkową nie miały pewności, jaką wartość średniego dalszego trwania życia ZUS zastosuje, licząc im emeryturę w momencie, gdy zdecydują się już przejść na świadczenie. Co więcej, w związku ze wspomnianą tendencją wydłużania średniego dalszego trwania życia mogły przypuszczać, że będzie to relatywnie mniej korzystna wartość niż ta z miesiąca ukończenia wieku emerytalnego. Dla przykładu w tabeli wskazujemy, jak wzrastała wartość średniego dalszego trwania życia dla osób w wieku 60 i 65 lat >patrz tabela.
Korzystniejszy wariant
Nowelizacja z 5 marca 2015 r. umożliwia zastosowanie przy obliczaniu emerytury średniego dalszego trwania życia – właściwego dla wieku przejścia na emeryturę – wynikającego z tablicy obowiązującej w dniu osiągnięcia powszechnego wieku emerytalnego. ZUS będzie każdorazowo porównywał wartość średniego dalszego trwania życia z tablic z daty zgłoszenia wniosku o emeryturę i tej obowiązującej w dniu ukończenia wieku emerytalnego. Następnie wybierze tę korzystniejszą dla wnioskodawcy. A to oznacza, że ubezpieczony nie musi się już obawiać, że straci na późniejszym przejściu na emeryturę. Nawet jeśli średnie dalsze trwanie życia wynikające z tablicy obowiązującej w dniu zgłoszenia wniosku będzie wyższe, ma gwarancję, że ZUS zastosuje do obliczenia jego emerytury wartość wynikającą z tablicy obowiązującej w dniu osiągnięcia wieku emerytalnego.