- Jestem Włochem i niebawem będę wykonywał pracę w Polsce na podstawie włoskiej i polskiej umowy o pracę. W związku z tym zastanawiam się, w którym państwie będą opłacane za mnie składki na ubezpieczenia społeczne z obu umów o pracę. Interesuje mnie ta kwestia m.in. ze względu na gwarancje świadczeń na wypadek choroby. A dokładnie z którego państwa i na jakich zasadach otrzymam wynagrodzenie za czas choroby?
– pyta czytelnik.
Co do zasady, składki na ubezpieczenia społeczne powinny być płacone w państwie, w którym praca jest wykonywana.
Zgodnie bowiem z podstawową zasadą, na której opiera się koordynacja systemów zabezpieczenia społecznego w Unii Europejskiej, pracownik podlega ustawodawstwu jednego państwa w zakresie opłacania składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.
Zatem w jednym państwie i według jego zasad należy płacić składki na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne od wszystkich tytułów ubezpieczenia pracownika. Z pytania czytelnika wynika, że w jego przypadku składki na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne powinny być płacone w Polsce, gdzie wykonuje pracę na rzecz dwóch pracodawców.
Również na podstawie polskich przepisów prawa pracy czytelnik uzyska wynagrodzenie za czas choroby. Dlatego też, w celu opłacania składek z kontraktu włoskiego pracownika, jego włoski pracodawca powinien zarejestrować się w Polsce dla celów ZUS lub czytelnik powinien przejąć obowiązki płatnika składek.
Jeżeli natomiast czytelnik chce, aby składki na ubezpieczenia społeczne z jego obu umów były opłacane we Włoszech, to będzie to możliwe dopiero po uzyskaniu zgody od instytucji ubezpieczeniowych Polski i Włoch (INPS) w trybie porozumienia wyjątkowego. Wówczas polski pracodawca będzie zobowiązany do odprowadzania składek do systemu włoskiego.
Gdyby tego nie dokonał, nie opłacając również składek w Polsce za pracownika, czytelnik nie uzyska żadnego wynagrodzenia za okres choroby.
Zatem prawidłowe ustalenie państwa opłacania składek zabezpieczy pracownika przed trudnościami wynikającymi z opłacania składek w wielu krajach i pozwoli na uzyskanie świadczeń krótko- i długoterminowych wyliczanych ze wszystkich tytułów do ubezpieczeń.
Dla pracodawcy opłacanie składek we właściwym państwie będzie natomiast stanowić zabezpieczenie przed roszczeniami pracownika i ewentualnymi zarzutami ze strony kontroli instytucji ubezpieczeniowych i inspekcji pracy.
Krótka notka z Włoch
W przypadku choroby:
- za pierwsze 3 dni koszt całego wynagrodzenia (100 proc.) ponosi pracodawca,
- od 4 dnia do 180 dnia 50 proc. wynagrodzenia płaci pracodawca, a 50 proc. wynagrodzenia włoski INPS.
Autor jest konsultantem w Departamencie Prawnopodatkowym w PwC
Czytaj też:
Zobacz:
» Kadry i płace » ZUS » Składki ZUS » Kto i od jakiej umowy płaci składki » Cudzoziemiec w firmie
