Dokumentem potwierdzającym prawo ubezpieczonego do świadczeń opieki zdrowotnej jest karta ubezpieczenia zdrowotnego. Tak stanowi art. 49 ust. 1 [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=282315]ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (DzU z 2008 r. nr 164, poz. 1027 ze zm.), dalej ustawa zdrowotna.[/link] Ponieważ dotychczas ubezpieczeni nie otrzymali kart, które mają mieć postać elektroniczną, stosuje się art. 240 ust. 1 ustawy zdrowotnej. Przepis ten przewiduje, że do czasu wydania ubezpieczonemu karty dowodem ubezpieczenia zdrowotnego jest każdy dokument, który potwierdza uprawnienie do świadczeń opieki zdrowotnej, w szczególności dokument potwierdzający opłacanie składek na ubezpieczenie zdrowotne. Do takich dokumentów zalicza się:

- raport miesięczny dla osoby ubezpieczonej ZUS RMUA lub inną pisemną informację obejmującą dane, które zawarte są w tym raporcie,

- kopie zgłoszenia do ubezpieczenia zdrowotnego z aktualnym potwierdzeniem płatnika składek,

- legitymacje ubezpieczeniowe,

- dowód opłacenia składek w przypadku osób opłacających składki na własne ubezpieczenie zdrowotne (np. przedsiębiorcy, twórcy, artyści, wolne zawody).

Jeżeli ubezpieczony nie jest w stanie przedłożyć żadnego z wymienionych dokumentów, może – w trybie art. 217 kodeksu postępowania administracyjnego – wystąpić do ZUS o wydanie zaświadczenia potwierdzającego prawo do korzystania ze świadczeń ubezpieczenia zdrowotnego.

W wydanym zaświadczeniu ZUS powinien potwierdzić zgłoszenie do ubezpieczenia zdrowotnego oraz opłacanie składek na to ubezpieczenie. Zaświadczenie powinno być wydane przez ZUS bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie siedmiu dni.