[b]– Pracownik nie przepracował jednego miesiąca i zachorował, ale w międzyczasie pracował dwa dni w nadgodzinach. Ma 10-letni okres ubezpieczenia. Jak przeliczyć wynagrodzenie do chorobowego?[/b] – pyta czytelnik.

[b]Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego (wynagrodzenia chorobowego)[/b] dla pracownika, który stał się niezdolny do pracy z powodu choroby[b] w pierwszym miesiącu zatrudnienia, stanowi wynagrodzenie za ten miesiąc[/b].

Jeżeli pracownik otrzymuje pensję w stałej miesięcznej wysokości, to ona jest podstawą wymiaru zasiłku chorobowego (wynagrodzenia za czas choroby) za miesiąc, w którym zachorował. Jeżeli natomiast w umowie o pracę jego wynagrodzenie określono jako zmienne, to podstawę wymiaru świadczeń z tytułu choroby stanowi wynagrodzenie wypłacone mu za ten miesiąc, po uzupełnieniu.

W obu przypadkach w podstawie wymiaru należy uwzględnić także wynagrodzenie za godziny nadliczbowe w kwocie faktycznie wypłaconej (bez uzupełniania). Wynika to z:

- art. 3 pkt 3, art. 37 ust. 1 i 2 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=7E10D7BFBB0DE34ACEB3E0DB2B2801FA?id=176768]ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (DzU z 2005 r. nr 31, poz. 267 ze zm.)[/link] oraz

- art. 92 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=B5E347C50E4D2860978BAD3D891C7A48?n=1&id=76037&wid=337521]kodeksu pracy[/link].

Przedstawione zasady wyjaśnimy na przykładach.

[ramka][b]Przykład 1[/b]

Pracownik zatrudniony od 1 stycznia 2010 r. był niezdolny do pracy z powodu choroby w okresie od 18 do 21 stycznia 2010 r. i ma z tego tytułu prawo do wynagrodzenia za czas choroby, bez okresu wyczekiwania.

Zgodnie z umową o pracę otrzymuje stałe miesięczne wynagrodzenie w kwocie 3451,60 zł. Jest to przychód w wysokości 4000 zł po pomniejszeniu o kwotę 548,40 zł, tj. o 13,71 proc. łącznych składek na ubezpieczenia społeczne, finansowanych ze środków pracownika.

W styczniu, w którym pracownik chorował i nie osiągnął pełnego wynagrodzenia, dodatkowo przez dwa dni wykonywał także pracę w godzinach nadliczbowych, po trzy godziny dziennie.

Jego przychód z tego tytułu wyniósł 400 zł, a po pomniejszeniu o kwotę składek (13,71 proc.) jest to 345,16 zł.

Podstawę wymiaru wynagrodzenia za czas choroby dla pracownika w styczniu stanowi kwota 3796,76 zł (wynagrodzenie 3451,60 zł + wynagrodzenie za nadgodziny 345,16 zł).[/ramka]

[ramka][b]Przykład 2[/b]

Pracownik zatrudniony od 1 lutego 2010 r. był niezdolny do pracy z powodu choroby w okresie od 22 do 26 lutego 2010 r. (pięć dni). Ma prawo do świadczeń z tytułu choroby od pierwszego dnia niezdolności do pracy. W lutym przepracował 15 dni i jego przychód za ten miesiąc wyniósł 1340 zł. Wynagrodzenie, które osiągnąłby, gdyby pracował we wszystkie dni robocze, wynosi

1541,80 zł (1340 zł – 183,71 zł = 1156,29 zł; 1156,29 zł : 15 dni x 20 dni)

i stanowi podstawę wymiaru zasiłku. Kwota 183,71 zł to wartość potrąconych składek na ubezpieczenia społeczne, finansowanych ze środków pracownika (łącznie 13,71 proc. z kwoty 1340 zł). W lutym 2010 r. pracownik otrzymał także przychód w kwocie 100 zł za pracę w godzinach nadliczbowych przez dwa dni po jednej godzinie dziennie.

Przychód ten, po pomniejszeniu o kwotę składek wynoszącą 13,71 zł (13,71 proc. z kwoty 100 zł), należy uwzględnić w podstawie wymiaru wynagrodzenia za czas choroby, bez uzupełniania. Wynagrodzenie za nadgodziny wynosi 86,29 zł. Podstawę wymiaru wynagrodzenia za czas choroby stanowi zatem kwota 1628,09 zł (uzupełnione wynagrodzenie 1541,80 zł + wynagrodzenie za godziny nadliczbowe 86,29 zł).[/ramka]