WSA: Wiążąca informacja stawkowa ma wskazywać właściwą dla danego towaru albo usługi

Spór w sprawie dotyczył wiążącej informacji stawkowej (WIS). We wniosku z lipca 2020 r. spółka wystąpiła o sklasyfikowanie podkładów higienicznych według Nomenklatury scalonej (CN) na potrzeby opodatkowania VAT. Na wezwanie fiskusa firma przedstawiła dokumentację techniczną, kopię deklaracji zgodności oraz kopie formularzy zgłoszonych do Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych oraz zdjęcia opakowania towaru z widocznym znakiem CE.

W wydanej WIS fiskus uznał, że towar jest wyrobem medycznym w rozumieniu ustawy z 20 maja 2010r. o wyrobach medycznych dopuszczonych do obrotu na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej i określił stawkę na 8 proc. Urzędnicy podkreślili m.in., że zgodnie z notami wyjaśniającymi do pozycji 9619, towary takie jak wkładki chłonne do łóżek szpitalnych, stołów operacyjnych i wózków inwalidzkich klasyfikuje się zgodnie z ich składem materiałowym. Dokonanie klasyfikacji według składu materiałowego będzie właściwe również ze względu na regułę 3(b) ORINS, która znajduje zastosowanie przy klasyfikacji m.in. towarów złożonych składających się z różnych materiałów, a za taki należy uznać podkład higieniczny.

Czytaj także: Zmiany w rozliczaniu VAT w imporcie

Podkreślił, że czynnik, który rozstrzyga o zasadniczym charakterze towaru będzie różny dla różnych rodzajów wyrobów. Zależeć może, np. od właściwości materiału lub składnika, jego wielkości, ilości, masy lub wartości, lub od roli, jaką odgrywa zasadniczy materiał przy zastosowaniu towaru. Elementem, który nadaje zasadniczy charakter spornemu towarowi jest pulpa celulozowa. Za przyjęciem takiego rozwiązania przemawia rola, jaką pełni ona w konstrukcji podkładu higienicznego oraz jej dominujący udział procentowy wśród wszystkich elementów składowych.

Spółka nie była tym usatysfakcjonowana. Wniosła o uchylenie WIS w całości i klasyfikację jej towaru do kodu CN 9619 00 89, tj. do "pozostałe np. artykuły higieniczne dla osób nietrzymających moczu lub stolca. Co w konsekwencji oznaczałoby orzeczenie dla niego 5 proc. stawki VAT.

Fiskus zdania nie zmienił i podatniczka zaskarżyła WIS do sądu administracyjnego. W skardze zarzuciła fiskusowi m.in. wadliwe przeprowadzenie postępowania i wyprowadzenie wniosków niemających oparcia w zgormadzonym w sprawie materiale dowodowym, a także nieuwzględnienie okoliczności faktycznych mających istotne znaczenie dla sprawy.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy uznał jednak stanowisko fiskusa za prawidłowe. Przypomniał, że WIS jest decyzją wydawaną na potrzeby opodatkowania VAT, która zawiera trzy elementy. Opis towaru albo usługi będących jej przedmiotem, klasyfikację towaru oraz stawkę podatku właściwą dla towaru albo usługi.

WSA zgodził się z urzędnikami, że sporny towar spełnia kryteria i posiada właściwości dla objętych pozycją CN 4818.

Sąd przypomniał m.in., że WIS ma wskazywać wnioskodawcy właściwą dla danego towaru albo usługi, albo świadczenia złożonego stawkę VAT w powiązaniu z właściwą ich klasyfikacją według stosownej klasyfikacji. W wydanej WIS organ nie ma zatem obowiązku przedstawiać szczegółów ustalenia wskazanej klasyfikacji, jak również wniosków z przeprowadzonych analiz. WSA podkreślił, że nie jest możliwym dokonanie klasyfikacji bez odniesienia się do stanu faktycznego.

Zdaniem sądu dla wyjaśnienia wszelkich wątpliwości fiskus dwukrotnie wzywał spółkę w celu dookreślenia informacji dotyczących towaru. Okoliczności i dowody w postępowaniu zostały ocenione z uwzględnieniem ich wzajemnego powiązania. W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji organ szczegółowo przeanalizował uwagi do stosownych działów Nomenklatury scalonej oraz Not wyjaśniających do Systemu Zharmonizowanego i wyjaśnił swoje stanowisko biorąc pod uwagę przedstawione przez skarżącą informacje o wyrobie. Fakt, że spółka nie zgadza się z dokonaną oceną materiału dowodowego nie świadczy jeszcze o wadliwości decyzji, konkludował WSA.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z 27 kwietnia 2021 r.

Sygnatura akt: I SA/Bd 104/21

Emilia Binkowska doradca podatkowy, senior tax consultant BT&A Group

Orzeczenie WSA w Bydgoszczy dotyczy skargi na decyzję Dyrektora KIS w przedmiocie Wiążącej Informacji Stawkowej. Zgodnie z nową matrycą stawek VAT obowiązującą od 1 lipca 2020 r. zmianie uległo opodatkowanie m. in. artykułów higienicznych zaklasyfikowanych do kodu CN 9619 00: podpasek, pieluch czy wkładek dla niemowląt – stawka VAT spadła z 8 do 5 proc. Natomiast, omawiany wyrok dotyczy ustalenia właściwej stawki VAT dla podkładów higienicznych. Zdaniem podatnika, wskazane towary powinny być zaklasyfikowane do wskazanej powyżej grupy towarów. Nie zgodził się z tym zarówno organ podatkowy I i II instancji oraz WSA w Bydgoszczy. Zdaniem wymienionych podmiotów towary będące przedmiotem WIS należy przyporządkować do grupy CN 4818, co wyklucza zastosowanie obniżonej stawki VAT 5 proc. Właściwym bowiem jest zastosowanie stawki VAT 8 proc. – zgodnie z poz. 13 załącznika nr 3 do ustawy o VAT. WSA w Bydgoszczy celnie wskazał, iż w procesie klasyfikacji danego towaru istotna jest weryfikacja przyporządkowania danego towaru do pozycji CN z Notami Wyjaśniającymi do Systemu Zharmonizowanego. Zgodnie z treścią Not – pozycja CN 9619 nie obejmuje produktów takich jak jednorazowe prześcieradła chirurgiczne i wkładki chłonne do łóżek szpitalnych, stołów operacyjnych i wózków inwalidzkich. W konsekwencji powyższego, wydaje się właściwym opodatkowanie sprzedaży podkładów higienicznych stawką podatku VAT 8 proc. Na marginesie należy wskazać, iż moc ochronna WIS nie odnosi się wyłącznie do podatnika składającego wniosek, ale również do innych podmiotów dokonujących transakcji, których przedmiotem będą towary lub usług sklasyfikowane przez WIS. Tym samym, zastosowanie się do WIS wydanej dla innego podatnika VAT, ale dotyczącej danego towaru lub usługi, nie będzie mogło szkodzić takiemu podatnikowi.