Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z 30 lipca 2025 r. (I SA/Wr 189/25).
Sprawa dotyczyła polskiej spółki akcyjnej, która posiada udziały w podmiocie prawa luksemburskiego – spółce zagranicznej, prowadzącej działalność w formie société à responsabilité limitée (odpowiednik polskiej sp. z o.o.). Podatnik zawnioskował o interpretację indywidualną potwierdzającą, że przy kalkulacji podstawy opodatkowania CFC należy brać pod uwagę jedynie prawa bezpośrednie. Spółka powoływała się przy tym na treść art. 24a ust. 4 ustawy o CIT, wskazując, że w innych jednostkach redakcyjnych tej ustawy ustawodawca posługuje się precyzyjnym zwrotem „bezpośrednio lub pośrednio”. Brak tego rozróżnienia w art. 24a ust. 4 – w ocenie spółki – oznaczał, że wyłącznie bezpośrednie prawa do zysku powinny kształtować proporcję, od której zależy wysokość podatku CFC.