Nowelizacja zakłada precyzyjne określenie przesłanek szybkiego ustalenia trudności przedsiębiorcy i płynności finansowej, następnie odpowiednich działań naprawczych, o ile są możliwe i słuszne. W przeciwnym razie ma być podejmowana jak najszybsza likwidacja przedsiębiorcy z zachowaniem praw wierzycieli, tj. zaspokojeniem ich roszczeń rzetelne i możliwie największe.

Projekt przewiduje również m.in. mechanizmy alarmowe, gdy dłużnik nie dokonał określonych płatności; zachęty dla osób mających stosowne informacje o dłużniku, takich jak księgowi, organy podatkowe lub organy ds. zabezpieczenia społecznego, aby mu sygnalizowały niekorzystne zmiany.

Nowela daje niewypłacalnym przedsiębiorcom dostęp do choćby jednego postępowania, które może prowadzić do całkowitego umorzenia długów, a więc uniemożliwiać egzekucję (po sprzedaży majątku lub sporządzeniu planu spłaty wierzycieli). Ma być wyraźne rozróżnienie postępowań restrukturyzacji zapobiegawczej (o zatwierdzenie układu, układowe) od postępowania sanacyjnego. Charakteryzuje się ono możliwością prowadzenia restrukturyzacji zatrudnienia i restrukturyzacji majątku dłużnika, co sprawia, że postępowanie to wykracza poza pozostałe postępowania restrukturyzacyjne i zbliża się do upadłościowego.

Plan restrukturyzacji ma wskazywać, jakie skutki restrukturyzacja będzie mieć dla zatrudnienia w przedsiębiorstwie, dane o konsultacjach z przedstawicielami pracowników.

Nowela ma wejść w życie 18 miesięcy od jej ogłoszenia. Obecnie trwają konsultacje publiczne.

Najważniejsze rozwiązania

- objęcie układem z mocy prawa wierzytelności zabezpieczonych rzeczowo;

- rozszerzenie katalogu dokumentów dołączanych przez dłużnika do wniosku o otwarcie postępowania upadłościowego m.in. o informacje dotyczące wpływu otwarcia tego postępowania na zatrudnienie w przedsiębiorstwie dłużnika oraz wskazanie podmiotów, których plan restrukturyzacji nie dotyczy wraz ze wskazaniem przyczyn nieobjęcia ich planem;

- wprowadzenie jako zasady pozostawienia dłużnikowi pełnego zarządu nad przedsiębiorstwem w toku postępowania restrukturyzacyjnego (ograniczenie zarządu dłużnika do czynności zwykłego zarządu nastąpić wyłącznie na podstawie decyzji sądu zawartej w postanowieniu o otwarciu postępowania restrukturyzacyjnego);

- wprowadzenie mechanizmu zatwierdzania układu wbrew sprzeciwowi grupy wierzycieli poprzez przyjęcie zasady, że w przypadku braku większości do przyjęcia układu w każdej grupie wierzycieli, układ będzie przyjęty na wniosek dłużnika lub za jego zgodą, jeśli większość grup wierzycieli głosowała za układem, w tym co najmniej jedna grupa wierzycieli zabezpieczonych rzeczowo lub wierzycieli o wyższym stopniu uprzywilejowania od wierzycieli kat. II z regulacji prawa upadłościowego, a w przypadku niespełnienia tego warunku, co najmniej jedna grupa wierzycieli głosowała za przyjęciem układu, pod warunkiem że grupa ta należy do tej kategorii wierzycieli, która w przypadku przeprowadzenia postępowania upadłościowego otrzymałaby częściowe zaspokojenie, przy zastosowaniu wyceny zakładającej kontynuację działalności przedsiębiorstwa dłużnika;

- ochrona dłużnika przed egzekucją wierzytelności objętych układem w okresie od dnia zawarcia układu do dnia zakończenia postępowania restrukturyzacyjnego lub jego prawomocnego umorzenia;

- jednolite uregulowanie wstrzymania indywidualnych czynności egzekucyjnych wobec dłużnika w okresie od otwarcia postępowania z zakresu restrukturyzacji zapobiegawczej do chwili zawarcia układu (wprowadzenie zawieszenia czynności egzekucyjnych ex lege na okres 4 miesięcy od dnia otwarcia postępowania oraz instytucji przedłużenia tego zawieszenia przez sąd, na dalszy okres, łącznie nieprzekraczający 12 miesięcy);

- rozszerzenie dopuszczalności przeprowadzania dowodu z opinii biegłego w postępowaniu restrukturyzacyjnym;

- zapewnienie ochrony nowego oraz przejściowego finansowania dłużnika w toku postępowania restrukturyzacyjnego poprzez zagwarantowanie, że finansowanie to, w razie późniejszego ogłoszenia upadłości dłużnika, nie będzie mogło być uznane za bezskuteczne w stosunku do masy upadłości, jeżeli było ono uwzględnione w planie restrukturyzacji oraz zostało zatwierdzone przez radę wierzycieli lub sędziego-komisarza;

- zapewnienie ochrony transakcjom, które były racjonalne i niezwłocznie konieczne do negocjowania planu restrukturyzacji poprzez zagwarantowanie, że nie będą one mogły zostać uznane za bezskuteczne, nieważne lub niepodlegające wykonaniu z tego powodu, że dokonano ich ze szkodą dla ogółu wierzycieli. W związku z powyższym rekomenduje się podjęcie prac legislacyjnych nad nowelizacją przedmiotowych ustaw.