- Wprowadzamy ruchomy rozkład czasu pracy. Pracownicy jednego z działów mieliby zaczynać pracę pomiędzy godz. 7.00 a 9.00. W tym dziale pracują dwie osoby niepełnosprawne – jedna o lekkim, druga o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. Czy one też mogą pracować w ruchomym rozkładzie? – pyta czytelniczka.

Osoba niepełnosprawna może pracować w ruchomych rozkładach czasu pracy, niezależnie od orzeczonego stopnia niepełnosprawności. Taki rozkład nie generuje automatycznie ani pracy w godzinach nadliczbowych, ani w porze nocnej. Nie wpływa też na liczbę godzin pracy. A to do tych kwestii odnoszą się szczególne regulacje ochronne z zakresu czasu pracy obejmujące pracowników niepełnosprawnych.

Czytaj także: Pracownik niepełnosprawny ma tyle samo opieki na dziecko

Ruchomy rozkład czasu pracy polega na ustaleniu (w porozumieniu ze związkami zawodowymi lub – jeżeli nie działają w zakładzie pracy – z  przedstawicielami pracowników albo na wniosek pracownika) przedziału czasu, w jakim pracownicy mogą zaczynać pracę. Zatrudniony ma wówczas liczony czas pracy od rozpoczęcia pracy, którego godzina musi się mieścić we wprowadzonych „widełkach" czasowych. Pracownik decyduje zatem o godzinie rozpoczęcia pracy w przyjętym przedziale czasowym w dniu, który zgodnie z tym rozkładem jest dla niego dniem pracy. Nie ma więc stałych, z góry przewidywalnych godzin „od... do ..", w których pracownik będzie pracować. Stosowanie takiego rozwiązania skutkuje tym, że ponowne rozpoczęcie pracy w tej samej dobie pracowniczej, w granicach przyjętego przedziału czasu na rozpoczęcie pracy, nie stanowi pracy w godzinach nadliczbowych.

Według art. 15 ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (tekst jedn. DzU z 2020 r., poz. 426 ze zm.), czas pracy osoby niepełnosprawnej jest uzależniony od orzeczonego stopnia niepełnosprawności i wynosi:

- maksymalnie 8 godzin na dobę i 40 godzin tygodniowo – przy lekkim stopniu niepełnosprawności,

- maksymalnie 7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo – wobec osób zaliczonych do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności.

Bez względu na stopień niepełnosprawności pracownik niepełnosprawny nie może pracować w godzinach nadliczbowych ani w porze nocnej.

Regulacje dotyczące nadgodzin, pracy w porze nocnej oraz norm czasu pracy nie mają jednak bezwzględnego charakteru. Nie stosuje się ich:

- do osób niepełnosprawnych zatrudnionych przy pilnowaniu,

- gdy na wniosek niepełnosprawnego pracownika lekarz przeprowadzający badania profilaktyczne pracowników (a w razie jego braku – lekarz sprawujący opiekę nad takim pracownikiem) wyrazi na to zgodę (koszty tych badań ponosi pracodawca).

Stosowanie przedziału czasowego, w jakim pracownicy mogą, na podstawie ich własnych decyzji, rozpocząć świadczenie pracy, nie jest w żaden sposób ograniczone przez te postanowienia. Obie wskazane osoby niepełnosprawne będą rozpoczynać pracę pomiędzy 7.00 a 9.00 i będą ją świadczyć odpowiednio do stopnia niepełnosprawności przez 8 albo 7  godzin dziennie. Stosowanie ruchomego rozkładu nie tworzy nadgodzin. Planowane widełki czasowe nie „zahaczają" również o porę nocną.

Autor jest prawnikiem.