SMS to za mało, by dochować należytej staranności
Esemesowa korespondencja z kontrahentem, który okazał się oszustem, nie wystarczy do wykazania należytej staranności i działania w dobrej wierze - orzekł Naczelny Sąd Administracyjny (I FSK 991/18).
Sprawa dotyczyła rozliczenia VAT od stycznia 2011 r. do grudnia 2012 r. Fiskus zakwestionował prawo podatnika do pomniejszenia podatku należnego o naliczony z faktur zakupowych, wystawionych przez jednego z kontrahentów. Urzędnicy ustalili, że ten na dużą skalę wystawiał faktury sprzedażowe, ale działalność tylko markował, bo nie miał rejestracji i nie dopełnił obowiązków podatkowych. Tym samym jego faktury nie dokumentowały rzeczywistych dostaw.
Podatnik twierdził, że nie miał pojęcia o nadużyciach, ale fiskus nie dał temu wiary. Urzędnicy zarzucili mu, że nie wykazał się należytą starannością kupiecką, bo kontakty z kontrahentem ograniczył do połączeń telefonicznych. Brakowało jakichkolwiek ustaleń dotyczących współpracy czy gwarancji poszczególnych transakcji.
Sądy administracyjne przyznały rację skabówce i stwierdziły, że podatnik nie podjął żadnych działań mających na celu weryfikację kontrahenta, bo sama komunikacja esemesowa z nim nie mogła uwiarygodnić dochowania przez skarżącego należytej staranności.
Czytaj więcej:
Raty leasingowe w kosztach, gdy auto jeździ także prywatnie
Pewien przedsiębiorca prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą leasinguje samochód osobowy o wartości 50,7 tys. zł netto. Wykorzystuje go w firmie, jeździ nim też prywatnie.
Zapytał skarbówkę, czy może rozliczyć 100 proc. rat leasingowych (netto) w podatkowych kosztach?
Fiskus przyznał, że jeśli wartość samochodu nie przekracza 150 tys. zł, to można rozliczyć raty w całości w kosztach PIT. Mimo że auto jest czasami używane prywatnie (interpretacja nr 0114-KDIP2-2.4011.539.2022.1.A).
Transport za granicę z dietą dla przedsiębiorcy i odliczeniem
Prowadzący własne biznesy kierowcy zasypali fiskusa wnioskami o interpretacje ws.rozliczania zagranicznych tras. zgodnie z przepisami prawa pracy do diety jako ekwiwalentu zwiększonych wydatków na wyżywienie w czasie podróży służbowych mają prawo pracownicy, ale fiskus uznał, że dotyczy to też przedsiębiorców wykonujących usługi transportowe. Jednak w lutym br. zmieniły się przepisy ustawy o czasie pracy kierowców i „kierowca wykonujący zadania służbowe w ramach międzynarodowych przewozów drogowych nie jest w podróży służbowej". Czy to oznacza, że właściciele jednoosobowych firm transportowych nie mogą już sobie naliczać diet i rozliczać ich w kosztach PIT?
Skarbówka podchodzi do sprawy liberalnie: jej zdaniem przedsiębiorcy prowadzący firmy transportowe nadal mogą naliczać sobie diety i rozliczać je w podatkowych kosztach. Korzystnych dla kierowców interpretacji jest już przynajmniej kilkanaście (m.in. Nr 0112-KDIl2-2.4011.539.2022.1.AG, nr 0114-KDIP2-2.4011.548. 2022.1.ASK i nr 0114- KDIP3-2.4011.549.2022. 1.MT).
Obiad dla influencera za złotówkę bez straty w VAT
Jak rozliczyć VAT, gdy firma sprzedaje produkt influencerowi za symboliczną złotówkę, bo ma dzięki temu promocję?
Takie pytanie zadała skarbówce spółka zajmująca się przygotowywaniem i dostarczaniem posiłków dietetycznych. Ponieważ chce zwiększyć sprzedaż, nawiązała współpracę z wpływowymi w świecie mediów społecznościowych osobami, tzw. influencerami. Sprzedaje im katering za złotówkę netto, a oni w zamian promują go na swoich profilach czy polecają znajomym. Influencerzy, którzy są trenerami personalnymi, rekomendują posiłki swoim podopiecznym.
Fiskus przyznał, że w takim przypadku stosowanie promocyjnej ceny nie służy obejściu przepisów i uniknięciu opodatkowania danej czynności, ale jest w pełni uzasadnione ekonomicznie i wpisuje się w strategię marketingową firmy. A to pozwala zapłacić podatek należy tylko od promocyjnej ceny, czyli złotówki.
Spółka zapytała też o odliczenie VAT od wydatków na sprzedawane po promocyjnej cenie posiłki dla influencerów.Skarbówka zgodziła się, że spółka ma prawo odliczyć VAT w całości (nr 0111-KDIB3-1.4012.507.2022.2.WN).
Czytaj więcej:
Kiedy żona nie powinna dzierżawić od męża
Kobieta prowadząca restaurację z własnym piwem dzierżawi od swojego męża linię browarniczą, którą małżonek nabył wcześniej do własnej firmy. Jest w niej środkiem trwałym, od którego mąż dokonuje odpisów amortyzacyjnych.
Czy w takiej sytuacji wydatki na dzierżawę żona może zaliczyć do podatkowych kosztów?
Nie - odpowiedział fiskus. W tym akurat przypadku linia browarnicza jest bowiem częścią wspólnego majątku małżonków. Skarbówka podkreśliła, że zawieranie z małżonkiem umowy dzierżawy składników stanowiących współwłasność majątkową jest prawnie nieskuteczne. Nie rodzi więc skutków prawnych.
Jak wyjaśniła skarbówka, jeśli małżonkowie prowadzą odrębne firmy, to każdy z nich ma prawo wykorzystywać wspólny majątek bez potrzeby sporządzania umowy najmu czy dzierżawy. Współwłasność daje bowiem prawo do korzystania z rzeczy na równych zasadach (0113-KDIPT2-1.4011. 144.2022.5.KO).
Nowy wystrój biura bez ulgi w podatku
Spółka z branży informatycznej chce odświeżyć wygląd swojego biura, bo to jej zdaniem obniży poziom stresu u pracowników, poprawi motywację i efektywność, czyli - w rezultacie - wyniki finansowe spółki. Spółka nawiązała współpracę z firmą, która ma przeprowadzić wywiad wśród pracowników o ich preferencje, zaproponować i wykonać nową aranżację. Wydatki na te usługi spółka chciała zaliczyć do podatkowych kosztów.
Ale skarbówka nie widzi takiej możliwości, bo wydatki na usługę aranżacji biura nie są ukierunkowane na osiągnięcie konkretnego przychodu.
- Spółka jedynie hipotetycznie zakłada, że mogą mieć odzwierciedlenie w jej obrotach, w żaden sposób nie warunkują jednak uzyskania przychodów. Nie można ich również uznać za koszty poniesione w celu zachowania czy zabezpieczenia źródła przychodów - stwierdził dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (0111-KDIB1-3.4010.444.2022.1.JG).
Czytaj więcej:
Firma odliczy towar, który wyparował
Przedsiębiorca może odliczyć od przychodu straty, które nie są skutkiem jego zaniedbań - uważa fiskus. Dlatego pozwolił spółce zajmującej się sprzedażą paliw, na rozliczenie w kosztach ubytku w paliwie, który był efektem wysokich lub niskich temperatur.
Paliwa należą bowiem do substancji wrażliwych na zmianę temperatur. Czasami ilość wlewana z cysterny do zbiornika magazynowego udokumentowana dowodem wydania odbiega więc od ilości na zawartej na fakturze sprzedaży.
Skarbówka przypomniała, że jest jeszcze drugi warunek, który trzeba spełnić, aby rozliczyć w kosztach stratę w towarach: musi być ona skutkiem zdarzeń nieprzewidywalnych, nie do uniknięcia przez racjonalnie działający podmiot (0111-KDIB2-1.4010.442.2022.1.AP).
Czytaj więcej:
Fiskusa nie rusza dobre serce dla małych Ukraińców
Nie każda forma wsparcia dla uchodźców z Ukrainy daje podatkowe korzyści. Przekonała się o tym spółka, która po wybuchu wojny zaangażowała się w pomoc dla uchodźców. Część wynajmowanego biura przeznaczyła na salę zabaw dla dzieci z ukraińskich rodzin. Mają tam zapewnioną całodzienną opiekę, różne zajęcia, także edukacyjne, dostają jedzenie. Korzystanie z sali jest bezpłatne. Wydatki na utrzymanie sali i zapewnienie opieki ponosi spółka.
Niestety, nie może odliczyć poniesionych na cel wydatków, bo - jak stwierdził fiskus - nie wykazała, że wydatki na salę zabaw mają związek z jej przychodami. Nie wyjaśniła także, w jaki sposób jej działania wpływają na budowanie długofalowych relacji ze społecznością lokalną lub inwestorami, co jest istotą społecznej odpowiedzialności biznesu.
Skarbówka przypomniała też, że rozliczenie w kosztach wydatków na pomoc ofiarom wojny jest możliwe na podstawie szczególnego przepisu - art. 38w ustawy o CIT. Wynika z niego, że wsparcie musi być przekazane za pośrednictwem określonych podmiotów, np. organizacji prowadzącej działalność pożytku publicznego (0111-KDIB1-3.4010.245.2022.1.MBD).
Pensja dla Ukraińca taka sama jak dla Polaka
Płace pracowników spoza Unii Europejskiej nie będą mogły być niższa niż te jaką otrzymują Polacy za taką samą pracę - przewiduje projekt nowelizacji ustawy o zatrudnianiu cudzoziemców.
Nowelizacja ustawy przewiduje pełną elektronizację postępowań o uzyskanie zezwolenia na prace cudzoziemców, dzięki czemu powinny zniknąć kolejki przed urzędami. System zablokuje też możliwość zatrudnienia cudzoziemca przez pracodawcę, który nie płaci podatków ani ZUS za pracowników.
Cudzoziemcowi będzie można zwiększyć wymiar czasu pracy tylko wtedy, gdy proporcjonalnie wzrośnie jego wynagrodzenie. W tej sytuacji nie trzeba będzie ubiegać się o nowe pozwolenie.
Tzw. test rynku pracy zastąpi test zarobków. Otóż pracodawca we wniosku o zatrudnienie cudzoziemca poda, ile chce mu płacić, a starosta porówna to z Centralną Bazą Ofert Pracy na portalu praca.gov.pl, która ma zawierać dane z rynku lokalnego. Jeśli pensja proponowana cudzoziemcowi będzie niższa niż ta z danych rynkowych, starosta nie wyrazi zgody na takie warunki płacy. Obecnie, gdy pracodawca stara się o zgodę na zatrudnienie cudzoziemca, musi zdobyć potwierdzenie, że na lokalnym rynku nie ma zarejestrowanych bezrobotnych, których można zatrudnić na tych samych stanowiskach.
Czytaj więcej:
