Tak wynika z interpretacji Izby Skarbowej ?w Katowicach z 4 grudnia 2013 r. (IBPBII/1/415-837/13/JP).

W związku z organizacją imprezy rekreacyjnej dla swoich pracowników, finansowaną ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, pracodawca podjął decyzję, że pracownicy na miejsce spotkania będą dowożeni samochodami służbowymi zamiast autokarami. Za kierownicą samochodów usiądą wyznaczeni w tym celu pracownicy.

Pracodawca zapytał, czy użycie samochodu służbowego w celu wyjazdu na imprezę rekreacyjną jest dla pracownika przychodem ze stosunku pracy i czy należy z tego tytułu naliczyć podatek dochodowy od osób fizycznych.

Zdaniem wnioskodawcy, użycie samochodu służbowego w celu wyjazdu na imprezę rekreacyjną nie jest dla pracownika przychodem ze stosunku pracy. Wskazał on, że w opisanej sytuacji nie będzie możliwe określenie, czy i w jakim zakresie konkretny pracownik skorzystał ze świadczenia. Nie będzie również znany ogólny koszt transportu. W związku z tym obliczenie wartości świadczenia oraz doliczenie jej do przychodu danego pracownika będzie niemożliwe.

Organ podatkowy uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe. ?W opinii organu wbrew temu, co twierdzi wnioskodawca, ustalenie wartości świadczenia przypadającego na uczestnika wyjazdu na imprezę jest możliwe, ?a ewentualne trudności techniczne ?w ustaleniu uczestników imprezy, którzy skorzystali z przewozu, nie mogą przesądzać o braku powstania przychodu. ?W związku z tym pracodawca powinien, po pierwsze, ustalić łączną kwotę obejmującą wartość usługi transportu pracowników służbowym samochodem, po drugie, podzielić ją przez liczbę pracowników uprawnionych do korzystania ?z transportu i, po trzecie, przypisać tę kwotę do przychodu pracowników, którzy z tego transportu skorzystali.

Komentarz eksperta:

Michał ?Waszak, konsultant w Dziale Prawnopodatkowym ?PwC

Przedmiotowa interpretacja to kolejna odsłona sporu pomiędzy podatnikami ?a organami podatkowymi w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym ?od osób fizycznych wartości nieodpłatnych świadczeń. Tym razem analizie poddano kwestię dojazdu pracowników na imprezę rekreacyjną samochodami służbowymi. Zarówno przedstawione w niniejszej sprawie argumenty wnioskodawcy, jak i stanowisko organu wpisują się w dominującą linię interpretacyjną w przedmiocie imprez integracyjnych. W większości przypadków pracodawcy powołują się na to, że ustalenie przychodu danego pracownika z tytułu określonego nieodpłatnego świadczenia jest niemożliwe, a organy się z tym nie zgadzają ?i proponują sposób ustalenia przychodu wykorzystujący wartości statystyczne. ?Nie inaczej jest w tym przypadku. Jednak, ?ze względu na ciekawy stan faktyczny zaprezentowany w niniejszej interpretacji zasługuje ona na uwagę.

Tak jak w wielu innych interpretacjach dotyczących nieodpłatnych świadczeń, ?tak i tym razem proponowana przez organ podatkowy metoda ustalenia przychodu pracownika może budzić wątpliwości. ?W analizowanej interpretacji organ wskazuje, ?że zgodnie z art. 11. ust. 2a ustawy o PIT wartość świadczenia w tej sprawie należy określić na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług tego samego rodzaju i gatunku. Nie określa jednak precyzyjnie, do jakich usług należy się odnieść. W związku z tym po stronie podatnika może powstać wątpliwość, jakiego rodzaju usługę dostępną na rynku można porównać z dowozem pracowników na imprezę samochodem służbowym. Czy powinna być to usługa przewozu taksówką, autobusem, czy też wynajmu samochodu osobowego?

Ponadto, w treści analizowanej interpretacji organ zauważa, że pracownicy korzystający ?z transportu mogli przebyć trasę o zróżnicowanej długości. Tymczasem, w zaproponowanej metodzie ustalenia wartości przychodu nie odnosi się już do tego czynnika. W związku ?z tym można dojść do wniosku, że osoba, która korzystała z transportu na imprezę na odcinku dwóch kilometrów, uzyskała taki sam przychód jak osoba, która przejechała tych kilometrów 20.

Wątpliwości może budzić również to, czy kierowca uzyskał świadczenie tego samego rodzaju co pasażer. A może kierowca wcale nie był odbiorcą usługi, tylko wręcz ją świadczył? Jako że podobnych wątpliwości jest bardzo wiele, określenie wartości nieodpłatnego świadczenia w opisanej sytuacji będzie trudne, jeśli nie niemożliwe.

Myślę, że komplikacje, z jakimi musiałby się zmierzyć pracodawca, aby określić chociażby przybliżoną wartość nieodpłatnego świadczenia z tytułu transportu dla pracowników, mogłyby go skutecznie zniechęcić do organizowania tego typu przedsięwzięć. Tym bardziej że na określaniu kosztów transportu nie koniec. ?Jak bowiem wynika z licznych interpretacji, również udział w imprezie integracyjnej generuje dla pracownika przychód, ?który trzeba odpowiednio skalkulować ?i opodatkować.

Pojawia się zatem pytanie, co robić ?w sytuacji, gdy określenie rzeczywistej wartości przychodu jest praktycznie niemożliwe, a mimo to organy podatkowe tego wymagają. Odpowiedź na to pytanie powinno przynieść rozstrzygnięcie Trybunału Konstytucyjnego, który na wniosek Naczelnego Sądu Administracyjnego rozstrzygnie ?o zgodności z konstytucją przepisów ustawy o PIT dotyczących nieodpłatnych świadczeń. Pozostaje mieć nadzieję, że rozstrzygnięcie Trybunału Konstytucyjnego rozwieje wątpliwości i dostarczy pracodawcom praktycznych wskazówek odnośnie do sposobu postępowania w tym zakresie.