Takie stanowisko zajął dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 17 października 2022 r. (0111-KDIB2-1.4010.493.2022.1.PB). Organ uznał stanowisko podatnika za prawidłowe i zaaprobował przytoczoną przez wnioskodawcę argumentację.

W momencie złożenia wniosku podatnik prowadził działalność w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, a jego rok podatkowy był tożsamy z rokiem kalendarzowym. Spółka była polskim rezydentem podatkowym i podlegała na terytorium Polski opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości osiąganych dochodów. Wnioskodawca nie wchodził w skład podatkowej grupy kapitałowej. Od 2019 roku spółka stosowała 9 proc. stawkę opodatkowania w związku z posiadaniem statusu małego podatnika w rozumieniu art. 4a pkt 10 ustawy o CIT.

Status ten zachowała także w 2021 r., w którym jej przychody nie przekroczyły równowartości dwóch milionów euro w przeliczeniu na złotówki według średniego kursu Narodowego Banku Polskiego na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł. Na drugą połowę 2022 r. wnioskodawca zaplanował połączenie w trybie art. 492 § 1 pkt 1 kodeksu spółek handlowych z mającą dopiero powstać spółką powiązaną.

W związku z zaistniałym stanem faktycznym, podatnik poszukiwał odpowiedzi na pytanie, czy w zdarzeniu przyszłym opisanym we wniosku, tj. po połączeniu spółek poprzez przejęcie innej spółki z o.o. (spółki powiązanej), spółka wnioskodawcy będzie nadal uprawniona do korzystania z preferencyjnej stawki podatku dochodowego od osób prawnych w wysokości 9 proc., zgodnie z art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, w odniesieniu do przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych.

Komentarz eksperta

Barbara Lorenz, konsultant w zespole Consulting & Deals, dział prawnopodatkowy PwC

Moim zdaniem należy podzielić stanowisko wnioskodawcy, potwierdzone przez organ, o braku wpływu reorganizacji będącej przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej na prawo do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania. Art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT stanowi, że podatek wynosi 9 proc. podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych - w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 mln euro, przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł (tzw. małych podatników). Jednocześnie, zgodnie z art. 19 ust. 1a pkt 1 ustawy o CIT, nie stosuje stawki opodatkowania 9 proc. w roku rozpoczęcia działalności oraz roku bezpośrednio po nim następującym, podatnik utworzony w wyniku przekształcenia (z wyjątkiem przekształcenia w inną spółkę), połączenia lub podziału. Z literalnego brzmienia przepisu wynika, że możliwość stosowania preferencyjnej stawki opodatkowania nie przysługuje podmiotom, które powstały na skutek przeprowadzenia określonych reorganizacji.

Z art. 492 § 1 pkt 1 k.s.h. wynika, że połączenie przez przejęcie, to taka operacja, w ramach której następuje przeniesienie całego majątku spółki (przejmowanej) na inną spółkę (przejmującą) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca przyznaje wspólnikom spółki przejmowanej. Zgodnie natomiast z art. 493 § 1 k.s.h. spółka przejmowana zostaje rozwiązana w dniu wykreślenia jej z rejestru (co następuje, jak stanowi § 2 tego samego przepisu, na skutek wpisu do rejestru połączenia). W przypadku transakcji połączenia przez przejęcie mamy zatem do czynienia z utratą bytu prawnego przez podmiot przejmowany i przeniesieniem wszystkich składników jego majątku na już istniejącą spółkę przejmującą. Nie dochodzi w jej efekcie do zawiązania nowej jednostki mającej status podatnika. Skoro zatem ustawa wiąże - w sposób niebudzący wątpliwości - brak uprawnienia do stosowania 9 proc. stawki opodatkowania z brakiem (lub utratą) statusu małego podatnika oraz pierwszym i kolejnym rokiem działalności podatnika powstałego w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału, to skutku takiego nie mogą wywoływać inne zdarzenia prawne, takie jak reorganizacja, w wyniku której nie powstaje nowa osoba prawna, a jedynie zwiększeniu ulega majątek spółki przejmującej. Tym samym należy przyjąć, że połączenie w trybie art. 492 § 1 pkt 1 k.s.h., będące przedmiotem komentowanej interpretacji, jest wyłączone spod zakresu zastosowania art. 19 ust. 1a pkt 1 ustawy o CIT. Założenie, że połączenie przez przejęcie skutkuje utratą prawa do stosowania wzmiankowanej preferencyjnej stawki opodatkowania byłoby, w mojej ocenie, sprzeczne z kluczowymi zasadami prawa podatkowego – zasadą ścisłej interpretacji przepisów prawnych i zakazem stosowania wykładni rozszerzającej na niekorzyść podatnika.

Rozstrzygnięcie z 17 października 2022 r. wpisuje się w pozytywną dla podatników linię interpretacyjną. Dyrektor KIS zajął stanowisko tożsame z wyrażonym w omawianej interpretacji również w innych, m.in.: z 28 kwietnia 2022 r. (0111-KDIB1-2.4010.43.2022.1.AK), z 26 lipca 2021 r. (0111-KDIB1-1.4010.170.2021.2.MF), z 6 maja 2020 r. (0111-KDIB2-1.4010.40. 2020.2.AP) oraz z 31 maja 2019 r. (0111-KDIB2-1.4010.225.2019.1.AT).