Aktualizacja: 18.11.2024 06:09 Publikacja: 18.11.2024 05:40
Foto: Adobe Stock
W każdym sporze pomiędzy organami podatkowymi a podatnikiem kluczowy dla obu stron jest moment, kiedy skarbówka może żądać zapłaty zaległości podatkowej. Co do zasady bowiem Skarb Państwa może dochodzić wykonania zobowiązania na podstawie decyzji ostatecznej, czyli takiej, od której nie przysługuje podatnikowi zwykły środek zaskarżenia. Przepisy podatkowe przewidują jednak w tym zakresie pewne odstępstwa, które mają na celu zabezpieczenie interesu fiskusa. W określonych przypadkach organy podatkowe mogą nadać decyzji nieostatecznej rygor natychmiastowej wykonalności, co sprawia, że zobowiązanie określone przez organ staje się wymagalne zanim zakończy się procedowanie sprawy przed organami podatkowymi. Kiedy organ podatkowy może posłużyć się tą instytucją i czy zawsze dzieje się to tylko w uzasadnionych przypadkach?
Niezależnie od tego, co robimy zawodowo, musimy się jakoś ubierać, więc ponoszone na ten cel wydatki mają charakter osobisty. Chyba że ubrania są trwale oznaczone logo firmy. Wtedy można rozliczyć je w kosztach.
Garnitur, toga, klapki na basen, erotyczna bielizna – w biznesie wykorzystuje się różne rzeczy. Przedsiębiorcy chcą rozliczać ubrania w firmowych kosztach PIT, skarbówka czasami się zgadza, czasami nie.
Klauzula rzeczywistego właściciela w podatku u źródła ma przeciwdziałać nadużywaniu preferencji podatkowych przez nieuprawnione podmioty. Nie ułatwiają tego niejednoznaczne przepisy oraz zmienne stanowisko fiskusa i sądów.
Przy korzystaniu z karty i aplikacji do ładowania samochodów elektrycznych mamy do czynienia z dwoma odrębnymi dostawami w rozumieniu dyrektywy VAT, tj. świadczeniem usług (zapewnienie dostępu do punktów ładowania) oraz dostawą towarów (energii elektrycznej).
Samochód elektryczny znakomicie współpracuje z instalacją fotowoltaiczną, a uzupełnianie energii w akumulatorze przy pomocy domowych ładowarek jest nie tylko wygodne i tanie, ale też ekologiczne i przewidywalne.
Udostępnienie samochodu osobowego współpracownikowi, czyli osobie zatrudnionej na kontrakcie B2B jest coraz częstszą praktyką. Skutki podatkowe dla usługobiorcy i usługodawcy zależą zasad, na jakich samochód ma być użytkowany przez współpracownika.
Niezależnie od tego, co robimy zawodowo, musimy się jakoś ubierać, więc ponoszone na ten cel wydatki mają charakter osobisty. Chyba że ubrania są trwale oznaczone logo firmy. Wtedy można rozliczyć je w kosztach.
Garnitur, toga, klapki na basen, erotyczna bielizna – w biznesie wykorzystuje się różne rzeczy. Przedsiębiorcy chcą rozliczać ubrania w firmowych kosztach PIT, skarbówka czasami się zgadza, czasami nie.
Odszkodowanie wypłacone na podstawie mediacji sądowej za czyn nieuczciwej konkurencji nie ma związku z przychodem i nie można go rozliczyć w kosztach podatkowych – uznał NSA.
Klauzula rzeczywistego właściciela w podatku u źródła ma przeciwdziałać nadużywaniu preferencji podatkowych przez nieuprawnione podmioty. Nie ułatwiają tego niejednoznaczne przepisy oraz zmienne stanowisko fiskusa i sądów.
Przy korzystaniu z karty i aplikacji do ładowania samochodów elektrycznych mamy do czynienia z dwoma odrębnymi dostawami w rozumieniu dyrektywy VAT, tj. świadczeniem usług (zapewnienie dostępu do punktów ładowania) oraz dostawą towarów (energii elektrycznej).
Udostępnienie samochodu osobowego współpracownikowi, czyli osobie zatrudnionej na kontrakcie B2B jest coraz częstszą praktyką. Skutki podatkowe dla usługobiorcy i usługodawcy zależą zasad, na jakich samochód ma być użytkowany przez współpracownika.
Kluczowym kryterium uznania zespołu składników za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest możliwość prowadzenia działalności gospodarczej bez konieczności wprowadzania istotnych zmian.
Przedmiotem opodatkowania estońskim CIT jest efektywna dystrybucja zysku ze spółki kapitałowej do jej udziałowca lub akcjonariusza, przy czym opodatkowane są różne jej formy, nie tylko dywidendy.
Masz aktywną subskrypcję?
Zaloguj się lub wypróbuj za darmo
wydanie testowe.
nie masz konta w serwisie? Dołącz do nas