Klimatyzacja do serwerowni jest odrębnym środkiem trwałym

Spółka kupiła klimatyzator. Wartość zakupu – wraz z montażem – to 6000 zł netto. VAT w wysokości 1380 zł został w całości odliczony. Klimatyzator został zamontowany w ten sposób, że jednostka zewnętrzna (klimatyzator zewnętrzny) jest przymocowana do ściany zewnętrznej budynku, natomiast jednostkę wewnętrzną (klimatyzator wewnętrzny) zawieszono pod sufitem w serwerowni. Przewody (kable i rury) łączące obie jednostki przechodzą przez niewielki otwór w ścianie budynku, nie są jednak wmurowane w ściany. Możliwe jest ich odłączenie od budynku bez uszczerbku zarówno dla klimatyzatora, jak i dla konstrukcji budynku. Budynek, w którym zamontowano klimatyzator, jest własnością spółki (środek trwały).

Klimatyzator jest przeznaczony do chłodzenia pomieszczenia serwerowni i utrzymania odpowiednich warunków technicznych dla zainstalowanych tam urządzeń komputerowych. Ma być wykorzystywany dłużej niż rok, jest kompletny i zdatny do użytku. Będzie go można użytkować również po jego demontażu z budynku spółki. Czy zakup klimatyzacji do serwerowni wraz z montażem należy potraktować jako odrębny środek trwały czy jako ulepszenie budynku? – pyta czytelnik.

Amortyzacji podlegają stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

- budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością;

- maszyny, urządzenia i środki transportu;

- inne przedmioty

– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu, zwane środkami trwałymi. Z amortyzacji wyłączone są m.in. grunty i eksponaty muzealne (art. 16c ustawy o VAT).

Są określone warunki

Środki trwałe będą podlegały amortyzacji po spełnieniu kilku warunków:

- zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie – warunek ten w przypadku pytającej spółki jest spełniony, gdyż kupiła ona klimatyzator;

- stanowią one własność lub współwłasność podatnika – warunek ten jest spełniony, spółka jest właścicielem klimatyzatora;

- są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania – ustawodawca nie określił bliżej tych warunków, jednak należy stwierdzić, że spełnia je taki składnik majątku, który jest wyposażony we wszystkie elementy konstrukcyjne pozwalające na jego funkcjonowanie zgodnie z przeznaczeniem oraz sprawny technicznie i zalegalizowany w formie stosownych uprawnień, homologacji i pozwoleń na użytkowanie. Z przedstawionego w pytaniu opisu stanu faktycznego wynika, że klimatyzator jest kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania, a zatem warunek ten można uznać za spełniony;

- przewidywany okres jego używania jest dłuższy niż rok – o tym, jak długo będzie używany dany składnik, decyduje sam podatnik; spółka zamierza używać go ponad rok, warunek ten jest zatem spełniony;

- są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub leasingu – klimatyzator jest przeznaczony do chłodzenia pomieszczenia serwerowni i utrzymania odpowiednich warunków technicznych dla zainstalowanych tam urządzeń komputerowych, które zarządzają użytkowanymi przez spółkę komputerami i oprogramowaniem, a zatem będzie wykorzystywany przez spółkę na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą;

- nie są wymienione w katalogu środków trwałych z art. 16c ustawy o CIT – zakładam, że okoliczności te w analizowanym przypadku nie wystąpią.

Spełnione są zatem wszystkie warunki, aby uznać klimatyzator za środek trwały.

Nie spełnia kryteriów modernizacji

Jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, to ich wartość początkową powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji (zob. art. 16g ust. 13 ustawy o CIT).

Środki trwałe uważa się za ulepszone przy łącznym spełnieniu następujących warunków:

- wydatki na ulepszenie muszą być związane z przebudową, rozbudową, rekonstrukcją, adaptacją lub modernizacją danego środka trwałego;

- wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środka trwałego do używania;

- suma tych wydatków w roku przekracza 3500 zł.

Mogą działać niezależnie od siebie

Nie można przyjąć, że wydatki poniesione na zakup klimatyzatora i jego montaż na ścianach budynku to ulepszenie budynku (środka trwałego). Klimatyzator został zamontowany w taki sposób, aby jego odłączenie nastąpiło bez uszczerbku zarówno dla budynku, jak i dla samego urządzenia. Klimatyzator nie jest też stałym elementem wyposażenia budynku (możliwe jest użytkowanie budynku bez klimatyzatora).

Należy zatem przyjąć, że zamontowany na ścianie budynku klimatyzator jest odrębnym od budynku środkiem trwałym.

Organy podatkowe akceptują pogląd, że zamontowane w budynkach klimatyzatory są odrębnymi od budynków środkami trwałymi (interpretacja Izby Skarbowej w Poznaniu z 5 listopada 2014 r., ILPB4/423-386/14-2/DS). Podobnie fiskus wypowiada się o szerszej kategorii urządzeń wentylacyjnych i klimatyzacyjnych (interpretacja Izby Skarbowej w Warszawie z 23 kwietnia 2014 r., IPPB5/423-365/14-2/IŚ; interpretacja Izby Skarbowej w Warszawie z 27 marca 2013 r., IPPB3/423-1065/13-3/MS1).

Autor jest doradcą podatkowym

Trzeba przyjąć znaczenie słownikowe

Ustawa o CIT nie precyzuje pojęć „przebudowa", „adaptacja", „rozbudowa", „rekonstrukcja", „modernizacja". Przyjmuje się, że:

- przebudowa to zmiana (poprawienie) istniejącego stanu środków trwałych na inny;

- rozbudowa to powiększenie (rozszerzenie) składników majątkowych, w szczególności budynków i budowli, linii technologicznych itp.;

- adaptacja to przystosowanie (przerobienie) składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu niż ten, do którego był pierwotnie przeznaczony, albo nadanie mu nowych cech użytkowych;

- rekonstrukcja to odtworzenie (odbudowanie) zużytych całkowicie lub częściowo składników majątkowych;

- modernizacja to unowocześnienie środka trwałego.