Spółka ujmie w kosztach wynagrodzenie dla animatora emitenta

Takie stanowisko zajęła Izba Skarbowa ?w Poznaniu w interpretacji z 13 grudnia 2013 r. (ILPB3/423-433/13-2/PR).

Wnioskodawca (dalej także jako „spółka") prowadzi działalność w zakresie produkcji i sprzedaży profesjonalnych opraw oświetleniowych. Spółka jest notowana na Giełdzie Papierów Wartościowych. W związku ?z tym zleciła odrębnemu podmiotowi o statusie domu maklerskiego pełnienie funkcji tzw. animatora emitenta ?w stosunku do jej akcji notowanych na GPW w zamian za zryczałtowane miesięcznie wynagrodzenie. Dom maklerski jako animator emitenta, podtrzymuje wolumen i płynność obrotu akcjami spółki poprzez składanie zleceń kupna i sprzedaży – we własnym imieniu i na własny rachunek. Spółka zwróciła się do organu podatkowego z pytaniem, czy koszty ponoszone z tytułu wynagrodzenia wypłaconego na rzecz domu maklerskiego mogą stanowić jej koszty uzyskania przychodów w świetle art. 15 ust. 1 w zw. z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Spółka podkreśliła we wniosku, że świadczone przez animatora emitenta usługi nie są związane z emisją nowych akcji, tj. z podwyższeniem kapitału, lecz dotyczą bieżącej działalności spółki. Animator emitenta jest bowiem podmiotem, który na podstawie umowy ?z daną spółką zobowiązuje się na określonych warunkach do wspomagania płynności instrumentów finansowych już wyemitowanych przez tę spółkę. ?Na GPW występuje także inna kategoria „animatora", tzn. animator rynku, który na podstawie umowy z GPW stymuluje obrót określonymi instrumentami finansowymi, m.in. w związku z emisją nowych instrumentów. Zgodnie ?z ustawą o CIT podatnicy mogą do kosztów uzyskania przychodów zaliczyć wydatki, które zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów oraz nie zostały wymienione w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów. Spółka argumentowała we wniosku ?o interpretację, że usługi świadczone przez animatora emitenta pozwalają na stałe utrzymanie obrotu jej akcjami, dzięki czemu akcje te cieszą się większym prestiżem oraz wiarygodnością wśród uczestników obrotu giełdowego. Jest to związane ściśle ze specyfiką funkcjonowania GPW, gdyż na giełdzie istnieją dwa systemy notowań akcji: notowanie w systemie ciągłym oraz notowanie w systemie jednolitym. ?Zarząd giełdy w zależności od „płynności" danych akcji klasyfikuje je i zarządza, aby były notowane w systemie ciągłym lub jednolitym. W systemie ciągłym notowane są akcje najbardziej płynnych spółek, zaś w systemie jednolitym – spółki o mniejszej płynności. ?W opinii spółki należy zatem uznać, że działalność animatora emitenta pozwala na utrzymanie notowań jej akcji ?w systemie ciągłym, dzięki czemu spółka jest bardziej rozpoznawalna i wiarygodna na rynku, a zatem może ustalać bardziej korzystne warunki transakcji ?z innymi podmiotami (np. podmiotami nabywającymi od spółki produkowane przez nią oprawy oświetleniowe).

Izba skarbowa uznała stanowisko podatnika za prawidłowe.

Kamila ?Lubiecka, konsultant w Dziale Prawnopodatkowym PwC

Wynagrodzenie wypłacone na rzecz animatora emitenta zostało poniesione ?w celu zachowania i zabezpieczenia ?źródeł przychodów (dzięki usługom animatora emitenta spółka utrwaliła ?bowiem swoją wiarygodność wobec kontrahentów) oraz uzyskania przychodów (usługi animatora emitenta mogły się bowiem przyczynić do zwiększenia zysku ze sprzedaży jej produktów). Jednocześnie należy zaznaczyć, że wydatek z tytułu wynagrodzenia płatnego na rzecz animatora emitenta nie mieści się ?w zamkniętym katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów. Żaden z punktów art. 16 ?ust. 1 ustawy o CIT nie odnosi się ?bowiem wprost do wydatków ?ponoszonych w celu utrzymania ?płynności obrotu akcjami na giełdzie.

W sprawie nie powinien mieć zastosowania również art. 12 ust 4. pkt 4 ustawy ?o CIT, według którego do przychodów ?nie zalicza się przychodów otrzymanych ?na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego, funduszu udziałowego ?lub funduszu założycielskiego albo funduszu statutowego w banku państwowym, albo funduszu organizacyjnego ubezpieczyciela. Usługi animatora ?emitenta nie dotyczyły bowiem emisji nowych akcji. W sprawie rozstrzygniętej przez organ podatkowy nie można ?zatem przyjąć, że wynagrodzenie ?to było powiązane z podwyższeniem kapitału (tj. otrzymaniem przychodu niepodatkowego), a więc że powinno zostać wyłączone z kosztów podatkowych.

Reasumując, należy uznać, że stanowisko Izby Skarbowej w Poznaniu przedstawione w omawianej interpretacji jest ?prawidłowe. Spółka miała prawo ?zakwalifikować do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenie zapłacone ?na rzecz animatora emitenta. Wydatki te były bowiem związane z działalnością spółki i można było racjonalnie ?zakładać, że ich poniesienie powinno wpływać na zwiększenie jej przychodów podatkowych, ewentualnie utrzymanie istniejących źródeł przychodów ?podatkowych.