Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną fiskusa, który spierał się ze spółką o wykładnię przepisów akcyzowych. Sąd kasacyjny uznał, że ubytek i użycie to nie to samo (sygnatura akt: I FSK 418/13).

Kanwą sprawy była interpretacja podatkowa. We wniosku z marca 2010 r. koncern paliwowy wyjaśnił, że w działalności gospodarczej prowadzi składy podatkowe. Produkuje w nich wyroby energetyczne określone w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, tj. paliwa silnikowe (m.in. benzyny, oleje napędowe, paliwa lotnicze) oraz oleje opałowe.

Wyroby te są sprzedawane przez spółkę m.in. z zastosowaniem zwolnienia od akcyzy ze względu na przeznaczenie (art. 32 ust. 1 i 4 ustawy o podatku akcyzowym). W przypadku zastosowania zwolnienia ze względu na ich przeznaczenie  wyroby te są dostarczane ze składów podatkowych na terytorium kraju do podmiotów pośredniczących lub zużywających. Podatniczka wyjaśniła, że w trakcie przemieszczania wyrobów akcyzowych mogą powstać straty, które są stwierdzane przy ich odbiorze i wykazywane na dokumencie dostawy. Tłumaczyła, że najczęstszą przyczyną różnic  między ilością wysłaną a odebraną są ubytki naturalne wyrobów (np. odparowanie) bądź błędy pomiarowe mieszczące się w granicach tolerancji błędu, wynikające ze świadectw legalizacji urządzeń pomiarowych.

Postanowiła się jednak upewnić, czy potwierdzenie przez odbiorcę na dokumencie dostawy odbioru mniejszej ilości odebranych wyrobów akcyzowych w stosunku do wysłanych rodzi obowiązek zapłaty podatku od stwierdzonego niedoboru?

Koncern uważał, że nie, bo niedobory powstałe przy przemieszczaniu wyrobów energetycznych  zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie nie podlegają opodatkowaniu akcyzą.

Fiskus odpowiedział, że akcyza się należy. W jego ocenie wyroby, co do których deklarowano zwolnienia ze względu na przeznaczenie, podlegają u wnioskodawcy opodatkowaniu, gdyż  nie zostały dostarczone do odbiorcy. Nie zostały bowiem zużyte zgodnie z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia.

Spółka zaskarżyła interpretację i wygrała. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie przeanalizował przepisy z uwzględnieniem nowelizacji od 1 września 2010 r. Ostatecznie uznał, że w spornym stanie faktycznym nie następuje „użycie" nabywanego wyrobu akcyzowego objętego zwolnieniem ze względu na jego przeznaczenie niezgodne z tym przeznaczeniem. Pojęcie „straty" wyrobów akcyzowych nie jest równoważne pojęciu „użycie" wyrobów akcyzowych.

Stanowisko to potwierdził sąd kasacyjny. Jak podkreślił sędzia sprawozdawca Dagmara Dominik-Ogińska, pojęcia straty (ubytku) nie można utożsamiać z użyciem. Wyrok jest prawomocny.