Wynika to z interpretacji Izby Skarbowej w Łodzi z 12 czerwca 2013 r. (IPTPP1/ 443-326/13-2/MW).
We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej spółka wskazała, że w celu zwiększenia sprzedaży swoich towarów realizuje pewne działania promocyjne. Polegają one m.in. na nieodpłatnym przekazywaniu drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych (cenników, katalogów zawierających informacje techniczne na temat sprzedawanych towarów) kontrahentom spółki, prowadzącym działalność gospodarczą. Materiały nie zawierają dodatkowych elementów mogących stanowić wartość użytkową (np. kalendarze, mapy, atlasy samochodowe itp.). Spółce przysługiwało prawo do odliczenia VAT z tytułu nabycia tych towarów. Jednostkowa cena netto nabycia towaru określona w momencie jego przekazywania przekraczała 10 zł.
Wnioskodawczyni zapytała, czy nieodpłatne przekazanie takich materiałów należy rozumieć jako dostawę towarów określoną w art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, która powinna podlegać VAT.
Zdaniem spółki, przekazanie materiałów reklamowych lub informacyjnych nie ma charakteru dostawy towarów, gdyż materiały te same w sobie nie wyrażają wartości materialnej i nie mają waloru konsumpcyjnego dla kontrahentów.
Izba Skarbowa w Łodzi, działając w imieniu ministra finansów, uznała stanowisko spółki za prawidłowe.
Rafał Kacprowski, konsultant w Dziale Prawnopodatkowym PwC
Opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia VAT przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub jego części składowych.
Zasada ta funkcjonuje z kilkoma wyjątkami. Jeden z nich to przekazanie towarów stanowiących prezenty o małej wartości lub próbki. Prezenty o małej wartości i próbki to towary, których łączna wartość nie przekracza w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości osób, którym te towary zostały przekazane. Jeżeli przekazania nie ujęto w ewidencji, to decydująca jest jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku) lub, w przypadku braku tej ceny, koszt wytworzenia, określony w momencie przekazywania towaru. Aby uznać towar za próbkę lub prezent o małej wartości, cena nabycia lub koszt wytworzenia nie może przekroczyć 10 zł.
W przypadku, gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie towarów nie podlega opodatkowaniu VAT. Jak jednak wynika ze stanu faktycznego wskazanego we wniosku o interpretację, spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku z tytułu nabycia materiałów reklamowych i informacyjnych. Ich jednostkowa cena nabycia określona w momencie przekazywania towaru przekraczała 10 zł. Teoretycznie, nieodpłatne przekazanie tych towarów powinno więc podlegać opodatkowaniu VAT.
Należy jednak podkreślić istotę konstrukcji VAT. Jest to podatek konsumpcyjny. Z założenia, ciężar opodatkowania VAT powinien być przerzucony na finalnego nabywcę towaru lub beneficjenta usługi, a więc konsumenta. Nabywca towaru powinien odnieść korzyść z transakcji, aby móc uznać czynność za dostawę towaru lub świadczenie usług dla potrzeb VAT.
W komentowanej sprawie, materiały reklamowe i informacyjne nie miały żadnej wartości konsumpcyjnej z punktu widzenia kontrahentów spółki. Co za tym idzie, ich przekazanie nie powinno być uznane za dostawę towaru w rozumieniu ustawy o VAT, co słusznie zauważyła IS w Łodzi.
Warto jednak dodać, że każdy tego typu przypadek powinien być badany indywidualnie. Gdyby materiały reklamowe i informacyjne posiadały wartość użytkową dla kontrahenta (np. funkcję kalendarza), spółce przysługiwało prawo do odliczenia VAT przy ich nabyciu, a jednostkowa cena nabycia materiałów, określona w momencie przekazywania towaru, przekraczała 10 zł, to ich przekazanie mogłoby zostać zakwalifikowane przez organy podatkowe jako podlegające opodatkowaniu VAT.
Taki pogląd prezentowany jest w wielu interpretacjach indywidualnych. Przykładowo, w interpretacji z 12 kwietnia 2013 r. (IPPP1/443-145/13-2/PR) Izba Skarbowa w Warszawie uznała, że przekazanie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej broszur, ulotek, katalogów, standów czy banerów reklamowych nie podlega opodatkowaniu z uwagi na to, że nie posiadają one wartości konsumpcyjnej dla kontrahentów.
Jednak organ wskazał jednocześnie, że „(...) nie wszystkie formy przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych będą wyłączone spod opodatkowania, jako towary nieposiadające wartości użytkowej. Otóż, drukowane materiały np. kalendarze ścienne z logo firmy, które obok funkcji reklamowych i informacyjnych, stanowią dla nabywcy wartość użytkową, o ile nie będą wypełniały definicji prezentów o małej wartości, będą objęte podatkiem od towarów i usług".
