Tak stwierdziła Izba Skarbowa w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 17 lipca 2012 r. (IPTPB1/415-254/12-4/ASZ).

Spółka jest organizatorem dorocznej imprezy dla pracowników, która ma na celu integrację pracowników, a co za tym idzie poprawę efektywności ich pracy. Impreza ma charakter dobrowolny. W trakcie tego spotkania omawiane są wyniki sprzedaży bieżącego roku i plan sprzedaży na następny rok. W trakcie tych spotkań spółka zapewnia oprawę muzyczną oraz posiłek. Nie można określić w jakiej części pracownik skorzystał z poczęstunku. Ponadto niektórzy pracownicy przychodzą tylko po odbiór nagrody i w ogóle nie uczestniczą w imprezie.

W związku z tym spółka zadała pytanie, czy ma obowiązek pobrać i odprowadzić zaliczkę PIT w związku z udziałem pracownika w imprezie integracyjnej. Zdaniem spółki, w takiej sytuacji nie powstaje po stronie pracowników przychód, a w konsekwencji na spółce nie ciąży obowiązek odprowadzenia zaliczek na PIT.

Z takim stanowiskiem nie zgodziła się izba skarbowa. W ocenie organu, wydatki poniesione przez spółkę na organizację imprezy integracyjnej dla pracowników są dla nich realną korzyścią. Izba skarbowa stwierdziła, że o powstaniu przychodu ze stosunku pracy decyduje już sam fakt nieodpłatnego uczestnictwa w imprezie integracyjnej, a na spółce będzie ciążył obowiązek odprowadzenia zaliczek na PIT z tego tytułu.

Radosław Baraniewicz konsultant w dziale prawnopodatkowym PwC

Radosław Baraniewicz konsultant w dziale prawnopodatkowym PwC

Komentuje Radosław Baraniewicz konsultant w dziale prawnopodatkowym PwC

Stanowisko przedstawione przez izbę skarbową nie może zasługiwać na aprobatę. Przede wszystkim nie można podzielić poglądu, że samo uczestnictwo pracowników (względnie zadeklarowanie chęci uczestnictwa) w imprezie integracyjnej skutkuje koniecznością rozpoznania przychodu.

Należy zauważyć, że w art. 11 ust. 1 ustawy o PIT występuje wyraźne rozróżnienie pomiędzy dwiema kategoriami zdarzeń faktycznych, z którymi powiązane jest powstanie przychodu. Chodzi mianowicie o „otrzymanie” oraz „postawienie do dyspozycji”. Jednocześnie w przypadku nieodpłatnych świadczeń ustawodawca wiąże moment powstania przychodu z jego faktycznym otrzymaniem, w przeciwieństwie do pieniędzy i wartości pieniężnych, które powodują powstanie przychodu nie w momencie ich rzeczywistego otrzymania przez podatnika, ale już w momencie postawienia ich do jego dyspozycji.

Potencjalne zapewnienie możliwości wzięcia udziału w imprezie integracyjnej zwłaszcza w sytuacji, gdy pracownik jedynie wpisał się na listę osób zamierzających uczestniczyć w imprezie, nie może skutkować powstaniem przychodu z nieodpłatnych świadczeń w myśl art. 11 ust. 1 w związku z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT. Nie sposób w takiej sytuacji ustalić realnej korzyści po stronie pracownika. Tym bardziej, że w przedmiotowej sprawie pracodawca (działając jako płatnik) nie jest w stanie określić, w jakim zakresie poszczególni pracownicy korzystają z posiłków i napojów udostępnianych im podczas imprezy oraz czy faktycznie brali w niej udział.

Dla opodatkowania przychodów z nieodpłatnych świadczeń istotne jest bowiem to, czy danemu pracownikowi można przypisać konkretny, a nie statystyczny (arytmetyczny) przychód przy zastosowaniu instrumentów określonych w ustawie podatkowej. W konsekwencji, wskazany w komentowanej interpretacji sposób ustalenia przychodu pracownika poprzez podzielenie wartości zakupionej usługi przez liczbę pracowników mogących potencjalnie wziąć udział w imprezie integracyjnej stoi w oczywistej sprzeczności z art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy o PIT.

Należy również wskazać, że pogląd przedstawiony w interpretacji koresponduje ze stanowiskiem przedstawionym przez NSA w uchwale z 24 października 2011 r. (II FPS 7/10), w której stwierdzono, że wykupione przez pracodawcę pakiety świadczeń medycznych są dla pracowników, uprawnionych do ich wykorzystania, nieodpłatnym świadczeniem.

ezy powyższej uchwały są przenoszone przez organy podatkowe oraz niektóre sądy na płaszczyznę opodatkowania po stronie pracowników uczestnictwa w imprezach integracyjnych organizowanych przez pracodawcę. Jak stwierdził bowiem NSA w wyroku z 17 stycznia 2012 r. (II FSK 1017/10), prawo i wynikająca z niego możliwość nieodpłatnego korzystania z usług gwarantowanych w ramach wyjazdów integracyjnych stanowi nieodpłatne świadczenie podlegające PIT.

Odmienne stanowisko zostało natomiast przedstawione w orzecznictwie sądów wojewódzkich (por. wyrok WSA we Wrocławiu z 15 listopada 2011 r., I SA/Wr 1339/11 czy też w wyroku WSA w Warszawie z 3 marca 2011 r., III SA/Wa 1154/10).