Dlatego nie jest możliwe „rozbijanie” jednej kwoty do zwrotu na rachunek bankowy w dwóch różnych terminach, tj. 25 i 60 dni, w zależności od tego, które faktury zostały zapłacone.
Tak uznała Izba Skarbowa w Łodzi w interpretacji z 8 lutego 2012 r. (IPTPP1/443-977/11-2/RG).
Spółka nabywa towary, za które ustalone zostały bardzo długie terminy zapłaty (np.8 miesięcy). Prosiła o potwierdzenie, że może jednocześnie wystąpić o zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w części w terminie 25 dni (w przypadku zakupów towarów, które zostały zapłacone), a w części w terminie 60 dni (w przypadku zakupów towarów, które nie zostały zapłacone).
Izba uznała, że to nieprawidłowe stanowisko. Stwierdziła, że na podstawie art. 87 ust. 6 ustawy o VAT, nie ma możliwości przyspieszenia terminu zwrotu różnicy podatku tylko w stosunku do części nadwyżki podatku naliczonego nad należnym wykazanej w deklaracji.
Z przepisu tego wynika, że w ciągu 25 dni urząd zwraca różnicę pomiędzy kwotą wykazanego podatku należnego a kwotą podatku naliczonego, który podatnik ujął w deklaracji. Nie ma więc możliwości „podziału” w jednej deklaracji kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym i wykazania jej części do zwrotu w terminie przyspieszonym (tj. 25 dni), a w odniesieniu do pozostałej części w terminie 60-dniowym.
Katarzyna Lewandowska starsza konsultantka w dziale prawnopodatkowym PwC
Komentuje Katarzyna Lewandowska, starsza konsultantka w dziale prawnopodatkowym PwC
Można powiedzieć, że pogląd, zgodnie z którym przyspieszony zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym przysługuje w sytuacji, gdy wszystkie faktury zakupowe wykazane w danej deklaracji zostały zapłacone, jest już ugruntowany.
Przyspieszony termin zwrotu jest wyjątkiem od zasady zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym na rachunek bankowy podatnika w terminie 60 dni.
Dlatego powinien być interpretowany w sposób ścisły. Taki wniosek płynie z gramatycznej wykładni art. 87 ust. 6 ustawy o VAT oraz ma potwierdzenie w wyrokach sądów (np. wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 7 grudnia 2005 r., I FSK 235/05).Jeżeli zamiarem ustawodawcy było maksymalne ograniczenie liczby podatników, którzy korzystają z przyspieszonego zwrotu, to zastosowane rozwiązanie jest wyjątkowo skuteczne. Tylko niewielka grupa podatników jest w stanie spełnić ustawowy warunek.
Wystąpienie z wnioskiem o przyspieszony zwrot jest często niemożliwe lub wymaga od podatników czasochłonnych zabiegów, tj. weryfikowania, czy wszystkie faktury zakupowe zostały zapłacone (niejednokrotnie ich ilość jest znaczna) lub przenoszenia momentu odliczenia podatku naliczonego na następne okresy rozliczeniowe, jeżeli w danym okresie faktury nie zostały jeszcze zapłacone.
Zgodnie z dyrektywą VAT, państwa członkowskie mogą dokonać zwrotu lub przenieść nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym na następny okres rozliczeniowy na podstawie ustalonych przez siebie warunków. Co do zasady jednak warunki te nie powinny być nadmiernie uciążliwe dla podatników.
Zastosowany przez polskiego ustawodawcę warunek zapłaty wszystkich faktur zakupowych wykazanych w danej deklaracji w celu skorzystania z przyspieszonego zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym wydaje się natomiast zbyt rygorystyczny.
Czytaj także w serwisie:
»
»
