Czy, mając na uwadze tezę wyroku NSA z 2 czerwca 2011 (sygn. II FSK 138/10), polska spółka płacąc wynagrodzenie za usługi doradcze świadczone przez podmiot z UK (usługi świadczone są w rzeczywistości w UK) jest zobowiązana do pobrania podatku u źródła zgodnie z art. 21 ustawy CIT?
- pyta czytelnik
Wszystko zależy czy czytelnik otrzymał od brytyjskiego dostawcy certyfikat rezydencji.
Jeśli tak, to nie musi pobierać podatku u źródła. Zastosowanie preferencji wynikających z umów o unikaniu podwójnego opodatkowania jest bowiem zawsze uzależnione od posiadania certyfikatu rezydencji
.
Ogólne zasady pobierania podatku u źródła
Zgodnie z ogólną zasadą jeśli polski przedsiębiorca kupuje od firm zagranicznych niektóre usługi, tzw. niematerialne (chodzi o świadczenia doradcze, księgowe, badania rynku, prawne, reklamowe, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczenia o podobnym charakterze - mówi o tym art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy CIT), to przy wypłacie należności za nie musi potrącić zryczałtowany podatek dochodowy wynoszący 20% przychodu.
Nie trzeba będzie płacić zryczałtowanego podatku jedynie w przypadku łącznego spełnienia dwóch przesłanek:
- gdy wynika to bezpośrednio z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (w tym przypadku umowy polsko-brytyjskiej)
i dodatkowo
-polski usługobiorca dysponuje tzw. certyfikatem rezydencji usługodawcy (tak wynika z art. 21 ust. 1 pkt 2a i art. 26 ust. 1 ustawy o CIT).
Kiedy nie pobierasz ryczałtu
Zgodnie z polsko-brytyjską umową o unikaniu podwójnego opodatkowania, jeżeli świadczenie zagranicznego kontrahenta wchodzi w zakres jego działalności gospodarczej (i dochody stąd są zaliczane do zysków z przedsiębiorstwa (art. 7 ww. umowy) i jednocześnie nie ma on zakładu na terenie Polski), podlega ono opodatkowaniu tylko w miejscu rezydencji kontrahenta - a więc w Wielkiej Brytanii.
Aby się zwolnić z obowiązku poboru podatku u źródła, polski podmiot musi w razie kontroli udowodnić, że w momencie wypłaty wynagrodzenia zagraniczny kontrahent posiadał rezydencję podatkową za granicą, czyli że podlegał tam nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Dowodem tym jest certyfikat rezydencji.
Miejsce wypłaty wynagrodzenia nie ma znaczenia
Powoływany przez czytelnika wyrok NSA z 2 czerwca 2011 (sygn. II FSK 138/10) dotyczył co prawda PIT i doradztwa świadczonego przez osobę fizyczną, ale ważny jest również dla podmiotów współpracujących z zagranicznymi firmami.
W sprawie chodziło o opodatkowanie w Polsce wypłat skarżącej spółki na rzecz obywatela Monako. We wniosku o interpretację spółka wyjaśniła, że rezydent Monako świadczył jej usługi o charakterze doradczym m.in. w zakresie marketingu strategicznego oraz prognozowania trendów rynkowych w dziedzinie bezpieczeństwa i IT. Usługi te wykonywał poza terytorium Polski. Usługodawca nie prowadził w Polsce działalności gospodarczej. Spółka uważała, że nie musi pobrać od wypłaconego mu wynagrodzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. Fiskus uważał, że podatek jest należny. Sprawa finalnie trafiła do NSA. Ten stanął po stronie spółki. Stwierdził, że stałe miejsce zamieszkania w Monako i fakt wykonywania tam czynności doradczych oznacza brak opodatkowania w Polsce. I nie ma znaczenia ani miejsce wypłaty wynagrodzenia, ani to, że efekty tej pracy zostały skonsumowane na terytorium Polski.
Podstawa prawna:
- art. 21 ust. 1 pkt 2a i art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. DzU z 2011 r. nr 74, poz. 397 ze zm.),
