Czynności te nie są bowiem opodatkowane VAT. Jednocześnie przy zakupie tych artykułów można odliczyć podatek naliczony.
Ze stanowiskiem tym zgadza się fiskus.
Nowe regulacje
Od 1 kwietnia tego roku zmieniły się przepisy ustawy o VAT dotyczące nieodpłatnego przekazywania towarów i nieodpłatnego świadczenia usług. W związku z tym pojawiły się wątpliwości, jak rozliczać wartość produktów spożywczych kupowanych na potrzeby firmy. Chodzi o kawę, herbatę, soki, śmietankę do kawy, cukier, słodycze i inne podobne artykuły.
Zwykle są one serwowane pracownikom podczas spotkań, narad i szkoleń. Na poczęstunek mogą także liczyć odwiedzający firmę kontrahenci oraz członkowie zarządu i rady nadzorczej. Taką sytuacją zajmowała się Izba Skarbowa w Poznaniu w odpowiedzi z 4 sierpnia 2011 (ILPP2/443-786/11-2/AK).
Spółka akcyjna, która wystąpiła z wnioskiem o interpretację, chciała się dowiedzieć, czy od zakupu tych produktów może odliczyć VAT. Ponadto zapytała, czy drobne poczęstunki dla wskazanych osób należy potraktować jako opodatkowaną VAT dostawę towarów.
Zdaniem spółki wydatki na zakup kawy, herbaty, soków i słodyczy związane są z czynnościami opodatkowanymi VAT, a więc ma ona prawo do odliczenia od tych wydatków VAT. Natomiast zużycie tych towarów może być opodatkowane jedynie, gdy nastąpiło na cele osobiste pracowników, byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy itp., ale nie na rzecz kontrahentów.
Wnioskodawca uważa więc, że drobny poczęstunek kontrahentów podczas spotkań biznesowych nie zobowiązuje go do wykazania VAT należnego. Zapewnienie pracownikom kawy, herbaty, słodyczy, śmietanki do kawy, cukru itp. również nie powinno być rozpatrywane jako zużycie towarów na cele osobiste, ponieważ ma ono miejsce podczas pełnienia obowiązków służbowych.
Dlatego także w tej sytuacji nie trzeba naliczać VAT.
Pośredni związek z działalnością
Izba skarbowa zgodziła się z tym stanowiskiem. W uzasadnieniu podkreśliła, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani pod względem zakresu przedmiotowego.
Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne uprawnienie. Istotna jest intencja nabycia: jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych, to odliczenie jest prawnie dozwolone.
Dalej czytamy: „biorąc pod uwagę, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.
O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. (...)
Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. (...)
Najczęściej do wydatków mających pośredni wpływ na wykonywanie czynności opodatkowanych zalicza się koszty reprezentacji i reklamy, wydatki związane z udziałem w targach, konferencjach, koszty doradztwa podatkowego itp.”.
Izba uznała, że „nabywane przez wnioskodawcę artykuły spożywcze, które przeznaczone są do zużycia jako drobny poczęstunek dla zewnętrznych kontrahentów i potencjalnych kontrahentów oraz na spotkaniach roboczych przez pracowników spółki mają związek (pośredni) z wykonywaniem czynności opodatkowanych (...)”. Wnioskodawca może więc odliczyć VAT od zakupów.
Nie na cele osobiste
Opodatkowaniu VAT, co do zasady, podlega odpłatna dostawa. Od tej reguły przewidziano jednak pewne wyjątki. Art. 7 ust. 2 ustawy wskazuje bowiem czynności, które mimo braku odpłatności uważane są za zrównane z odpłatną dostawą.
W dalszej części interpretacji z 4 sierpnia 2011 Izba Skarbowa w Poznaniu analizowała art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT. Wskazuje on, że czynnościami zrównanymi z odpłatną dostawą towarów jest m.in. nieodpłatne przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, przy zakupie których przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części.
Organ podatkowy podkreślił, że ustawodawca posłużył się dwoma pojęciami: „przekazanie” i „zużycie”. Dalej czytamy: „Zatem z art. 7 ust. 2 ustawy wynika, iż opodatkowaniu podlega, zgodnie z pkt 1, przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste ściśle wymienionych osób, a zgodnie z pkt 2 tego przepisu wszelkie inne darowizny.
Skutkiem tak sformułowanych norm prawnych jest przyjęcie, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w trybie art. 7 ust. 2 ustawy podlega wszelkie przekazanie towarów, natomiast zużycie – tylko na rzecz podmiotów wymienionych w pkt 1 tego przepisu”.
Izba zauważa również, że opodatkowaniu VAT nie podlega zużycie towarów przez pracowników przedsiębiorstwa w trakcie narad i szkoleń przeprowadzanych w zakładzie pracy. To dlatego że w tym wypadku nie ma miejsca zużycie towarów na cele osobiste pracowników.
Nie jest również obciążone VAT zużycie towarów przez kontrahentów przedsiębiorcy (potencjalnych kontrahentów) – osoby trzecie, niebędące pracownikami, udziałowcami ani innymi osobami wymienionymi w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy.
Więcej w serwisie:
»
»
»
»
»
»
»
»
»
»
»
»
