Od 1 września 2011 z użytku wychodzi NIP jako identyfikator osoby ubezpieczonej. Od tego dnia obowiązuje bowiem ustawa z 29 lipca 2011 o zmianie ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników składek oraz niektórych innych ustaw (DzU nr 171, poz. 1016). Wprowadziła zasadę, że to numer PESEL jest identyfikatorem podatkowym w przypadku podatników będących osobami fizycznymi objętymi rejestrem PESEL, jeśli:
• nie prowadzą działalności gospodarczej,
• nie są zarejestrowani jako podatnicy podatku od towarów i usług,
• nie są płatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych,
• nie są podmiotami pełniącymi rolę płatnika składek na ubezpieczenia społeczne oraz ubezpieczenie zdrowotne.
Od 1 września do 31 grudnia 2011 nie można żądać od tych osób NIP, jeżeli obowiązek jego przedłożenia nie wynika z przepisów prawa. Natomiast od 1 stycznia 2012 w odniesieniu do tych osób NIP zostaje zniesiony, a ich jedynym identyfikatorem podatkowym staje się PESEL.
W przypadku pozostałych podmiotów, w tym osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą lub będących zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług, identyfikatorem podatkowym nadal jest NIP. Numer ten będzie też nadal podstawowym identyfikatorem płatnika składek.
Mniej danych
Wskutek wejścia w życie nowelizacji zmienił się m.in. zakres danych identyfikacyjnych osoby ubezpieczonej, jaki powinien być podawany w dokumentach do ustalenia prawa do świadczeń w razie choroby i macierzyństwa z ubezpieczenia chorobowego i wypadkowego oraz zasiłku pogrzebowego.
Nowelizacja zmieniła bowiem również przepisy ustawy z 13 października 1998 o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn. DzU z 2009 r. nr 205, poz. 1585 ze zm.). Obecnie we wszystkich dokumentach związanych z ubezpieczeniami społecznymi oraz z przyznawaniem i wypłatą świadczeń określonych odrębnymi przepisami, składanymi od 1 września 2011, należy w przypadku ubezpieczonych podawać numer PESEL, a w razie gdy ubezpieczonemu nie nadano tego numeru – serię i numer dowodu osobistego lub paszportu.
Uwaga!
W dokumentach wypełnianych po 31 sierpnia 2011 w stosunku do ubezpieczonych nie ma wymogu podawania NIP.
Nowe zasady wypełniania dokumentacji służącej ustalaniu prawa i wypłaty świadczeń chorobowych dotyczą też płatników składek zobowiązanych do ich wypłaty. Obecnie nie powinni wypełniać pola, w którym dotychczas wpisywali NIP, m.in. w dokumentach niezbędnych do ustalenia prawa i wypłaty:
• świadczenia rehabilitacyjnego – wniosku na druku Np-7, wywiadzie zawodowym na formularzu N-10 ani oświadczeniu do uzyskania prawa do wypłaty tego świadczenia lub zasiłku po ustaniu pracy na druku Z-10,
• zasiłku pogrzebowego – wniosku o wypłatę na druku Z-12,
• zasiłku opiekuńczego – wniosku na druku Z-15,
• wszystkich zasiłków wypłacanych przez ZUS – zaświadczenia płatnika składek na Z-3 lub Z-3a.
Druki te będą mogły być stosowane do wyczerpania zapasów, nie dłużej jednak niż do 31 grudnia 2012.
Do wyczerpania zapasów
Mimo tej zmiany w danych identyfikacyjnych nie zmienią się na razie również druki zwolnień lekarskich ZUS ZLA.
Zgodnie z nową treścią zaświadczenia lekarskiego ZUS ZLA w części dotyczącej danych identyfikacyjnych ubezpieczonego, w pkt 5 i 6 należało podać identyfikator NIP, natomiast w przypadku gdy nie nadano numeru PESEL i NIP, lekarz miał obowiązek podać jako identyfikator serię i numer paszportu.
Przy zwolnieniu wystawionym na nowym druku zmieni się więc tylko to, że nie będzie na nim NIP zatrudnionej osoby. I nie należy takiego zwolnienia odsyłać do uzupełnienia, bo nie jest to brak formalny.
Lekarze wykorzystujący stare formularze ZLA muszą je wypełniać według zasad obowiązujących od 12 stycznia 2011
Obecnie lekarz nie ma bowiem prawa żądać od pacjenta, by ten podał mu informację o numerze identyfikacji podatkowej, jaki nadał mu urząd skarbowy. Nadal na zwolnieniu lekarskim – niezależnie czy na nowym czy starym druku – musi być wpisany NIP płatnika składek lub pracodawcy.
To już druga zmiana zasad wypełniania formularza zwolnień ZLA w ostatnim czasie. Pierwsza miała miejsce od 12 stycznia 2011, ale wtedy wprowadzono również nowy druk zaświadczenia. Mimo to lekarze mogli i nadal mogą wystawiać zwolnienia na drukach ZLA obowiązujących do 11 stycznia 2011. Dopuszczono taką możliwość do czasu wyczerpania się starych formularzy.
Obecnie pracodawca powinien więc honorować zaświadczenie wydane na formularzu ZLA obowiązującym do 11 stycznia 2011 na równi z wydanym na druku obowiązującym od następnego dnia. Ani zwolnienie na starym druku, ani na nowym nie powinno przy tym zawierać informacji o NIP ubezpieczonego.
Zawsze według nowych wytycznych
Należy jednak pamiętać, że mimo możliwości wykorzystania starych formularzy lekarze muszą je wypełniać według zasad obowiązujących od 12 stycznia 2011. A to oznacza, że na starym druku może być więcej pustych miejsc niż pole na NIP ubezpieczonego.
Lekarz nie musi w nim podawać np. liczby dni niezdolności do pracy, daty urodzenia, imienia i nazwiska lekarza, NIP zakładu opieki zdrowotnej ani nazwy skróconej płatnika składek. Powinien z kolei uzupełnić niektóre pola według nowych zasad, np. podając w polu „ubezpieczony w” cyfrę „4”, która oznacza, że osoba podlega ubezpieczeniom w innym państwie.
Zobacz:
»
»
»
»
Dokumenty, rejestracja, rozliczenia
»
