[b]Tak uznała Izba Skarbowa w Warszawie w interpretacji z 20 stycznia 2011 r. (IPPB3/ 423-716/10-5/AG).[/b]

Spółka była wykonawcą rozległej inwestycji. W celu jej skutecznej realizacji zawarła umowę z podwykonawcą, który zobowiązał się do dostawy i montażu elementów konstrukcyjnych budowli. Umowa została zabezpieczona gwarancjami bankowymi.

Podwykonawca dostarczył zakontraktowany towar i go zamontował, a następnie wystawił spółce fakturę z tytułu wykonania swojego zobowiązania.

Ta uznała jednak, że dostarczone i zamontowane elementy są niezgodne z umową i zwróciła się do banku kontrahenta z żądaniem wypłaty gwarancji. Otrzymała żądaną kwotę, jednocześnie jednak poniosła dodatkowe koszty, związane z demontażem i przechowywaniem wadliwych elementów.

Powzięła wątpliwość, [b]czy otrzymana wartość gwarancji bankowej będzie dla niej przychodem opodatkowanym CIT[/b].

We wniosku o indywidualną interpretację przepisów podatkowych podnosiła, że otrzymana gwarancja nie powinna być tak kwalifikowana. Spółka argumentowała, że otrzymała co prawda kwotę gwarancji, jednak ze względu na konieczność poniesienia wydatków związanych z usunięciem wadliwych elementów konstrukcyjnych z placu budowy otrzymana kwota jedynie przywróciła stan jej majątku sprzed powstania tych kosztów, nie będąc dla niej tym samym przysporzeniem.

Izba skarbowa nie zgodziła się ze spółką. Uznała, że otrzymana przez nią kwota gwarancji stanowi przychód podlegający CIT. Na jego powstanie nie mają wpływu koszty demontażu poniesione przez spółkę, ponieważ przychód w prawie podatkowym nie jest definiowany wynikowo, jak strata czy zysk.

[i]Autorka jest konsultantem w Zespole Zarządzania Wiedzą PwC[/i]

[ramka][b]Komentuje Łukasz Szczygieł, starszy konsultant w Dziale Prawnopodatkowym PwC[/b]

Przepisy [link=http://akty-prawne.rp.pl/Dokumenty/Ustawy/2000/DU2000Nr%2054poz%20654.asp]ustawy o CIT[/link], nie definiując pojęcia przychodów podatkowych, wskazują w art. 12 ust. 1 ustawy przykładową, otwartą listę przysporzeń w majątku podatników, które ustawodawca w szczególności uznaje za przychody podatkowe.

W doktrynie prawa podatkowego i orzecznictwie sądów administracyjnych utrwalony został pogląd, że dane przysporzenie podatnika, aby zostało zakwalifikowane do kategorii przychodów podatkowych, powinno ponadto być otrzymane definitywnie, a więc powinno w sposób trwały zwiększać majątek podatnika. Natomiast art. 12 ust. 4 ustawy o CIT zawiera katalog przysporzeń, które są wyłączone z przychodów podatkowych, choćby zostały wprost wymienione w art. 12 ust. 1 ustawy.

Otrzymana przez podatnika suma gwarancyjna, jako „otrzymane pieniądze”, została wprost wskazana jako rodzaj przychodu podatkowego. Ponadto stanowi przysporzenie o charakterze bezzwrotnym i trwałym.

Na taką jej ocenę prawnopodatkową wpływa charakter cywilnoprawny umowy gwarancji bankowej. Zasadą bowiem takich umów, w tym gwarancji dobrego wykonania kontraktu, jest, że suma gwarancyjna wypłacana jest beneficjentowi już w rezultacie samego ziszczenia się wskazanego w gwarancji zdarzenia (tu niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy) oraz spełnienia przez beneficjenta warunków formalnych wskazanych w kontrakcie z bankiem (zwykle odpowiednia forma żądania zapłaty).

Wypłata gwarancji bankowej nie jest natomiast uzależniona od innych czynników (np. wartości ewentualnej szkody w majątku beneficjenta lub od tego, czy szkoda w ogóle powstała).

Nie jest także powiązana z powstaniem ewentualnych kosztów, jakie podatnik poniósł w związku ze zdarzeniem powodującym wypłatę gwarancji. Bank gwarant nie może domagać się zwrotu sumy gwarancyjnej na wypadek, gdyby szkoda czy koszty u podatnika nie powstały. Beneficjent otrzymuje zatem sumę gwarancyjną na własność i jest uprawniony do swobodnego nią dysponowania.

Nie sposób więc zgodzić się z argumentacją spółki, że skoro otrzymana suma gwarancyjna może faktycznie służyć pokryciu kosztów czy też uszczerbków w jej majątku, które powstały jako następstwo zdarzenia warunkującego wypłatę gwarancji, to nie powinna ona zwiększać jej aktywów. Takie bowiem użycie otrzymanych pieniędzy stanowi wyraz swobody rozporządzania nimi, właściwej dla przychodów otrzymanych na własność.

Warto dodać, że przepisy ustawy o CIT nie zawierają także generalnego wyłączenia z przychodów dla świadczeń o charakterze odszkodowawczym czy też gwarancji. [/ramka]

[ramka][b]Czytaj też:[/b]

- [link=http://www.rp.pl/artykul/56057,403593_Darmowe-poreczenie-to-nie-korzysc-finansowa-przedsiebiorcy.html]Darmowe poręczenie to nie korzyść finansowa przedsiębiorcy[/link]

- [link=http://www.rp.pl/artykul/118284,298136_Skutki-udzielenia-gwarancji-i-poreczenia.html]Skutki udzielenia gwarancji i poręczenia[/link]

[/ramka]