[link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=0901E5C3FE44C218818B13AC322B3B13?id=77426]Ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne[/link] (dalej ustawa o ryczałcie) ustanawia ten limit w euro.

Decyduje średni kurs euro ogłaszany przez Narodowy Bank Polski, obowiązujący 1 października roku poprzedzającego rok podatkowy. Ten w 2010 r. zmalał, w stosunku do notowań z 2009 r.

[srodtytul]Decyduje wysokość obrotów[/srodtytul]

Zgodnie z ogólną zasadą przedsiębiorca może wybrać opodatkowanie ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, jeżeli w roku poprzedzającym rok podatkowy jego przychody z działalności gospodarczej, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, nie przekroczyły 150 tys. euro.

Na 2011 r. ten próg to [b]591 975 zł [/b](mniej o ponad 41 tys. zł). Podatnik, którego obroty za 2010 r. są niższe, może się rozliczać w uproszczony sposób.

[srodtytul]Kiedy się opłaca[/srodtytul]

Przedsiębiorcy, którzy wybiorą ryczałt, obliczają podatek od osiągniętych przychodów. Koszty nie mają więc wpływu na jego wysokość. Znacznie upraszcza to ewidencje. Ogranicza również ryzyko popełnienia błędu lub powstania sporu z fiskusem. To dlatego że jedną z częstszych ich przyczyn jest zakwestionowanie przez kontrolę prawidłowości zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Ryczałt ma jednak także wady. Tak obliczony podatek często okazuje się wyższy niż płacony na zasadach ogólnych, czyli od dochodu (według skali lub stawki liniowej). Poza tym trzeba go odprowadzać, nawet gdy firma przynosi straty. Stawki podatku zależą od rodzaju działalności.

[ramka][b]Ile trzeba zapłacić[/b]

Stawki ryczałtu zależą od rodzaju działalności. Wynoszą one np.

[b]20 proc.[/b] – dla przychodów osiąganych w zakresie wolnych zawodów,

[b]17 proc.[/b] – dla przychodów ze świadczenia usług doradztwa w zakresie sprzętu komputerowego, oprogramowania, przetwarzania danych,

[b]8,5 proc.[/b] – dla prowizji uzyskanej przez komisanta ze sprzedaży na podstawie umowy komisu,

[b]5,5 proc.[/b] – dla przychodów z działalności wytwórczej, robót budowlanych lub w zakresie przewozów ładunków taborem samochodowym o ładowności powyżej 2 ton,

[b]3,0 proc.[/b] – dla przychodów z działalności gastronomicznej (z wyjątkiem przychodów ze sprzedaży napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5 proc.). [/ramka]

W uproszczony sposób mogą być opodatkowane nie tylko przychody przedsiębiorcy prowadzącego działalność samodzielnie. W ten sposób mogą również płacić podatek wspólnicy spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych. Wynika to z art. 6 ust. 1 ustawy o ryczałcie. Wtedy jednak limit obrotów dotyczy całej spółki. Poza tym wszyscy wspólnicy muszą rozliczać się w ten sposób.[b] Potwierdza to interpretacja Izby Skarbowej w Warszawie z 19 listopada 2008 r. (IPPB1/415-1066/08-2/EC). [/b]

[srodtytul]Kosztowna pomyłka[/srodtytul]

Pismo to dotyczy następującej sytuacji. W 2008 r. spółka cywilna, której wspólnikami są dwie osoby fizyczne, rozpoczęła prowadzenie działalności polegającej na świadczeniu usług transportowych.

W wyniku nieporozumienia jeden ze wspólników zadeklarował, że będzie płacił zryczałtowany podatek dochodowy, natomiast drugi zgłosił do urzędu skarbowego, że ma zamiar rozliczać się na zasadach ogólnych. W zgłoszeniu identyfikacyjnym NIP-2 spółka wybrała ten drugi sposób rozliczeń.

Wspólnicy wyjaśnili, że w związku z nieporozumieniem każdy ze wspólników prowadzi odrębne ewidencje i rozliczenia dla celów podatku dochodowego. Uważają, że przepisy na to zezwalają, jeśli każdy ze wspólników rozlicza się z przypadającej na niego zgodnie z umową spółki części przychodów.

[srodtytul]Wspólnicy muszą być zgodni[/srodtytul]

Izba skarbowa nie zgodziła się z taką wykładnią. Wskazała, że zgodnie z [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?n=1&id=346580]ustawą o PIT[/link] podstawową formą opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej są zasady ogólne przy uwzględnieniu skali podatkowej, przy czym podatnicy mogą wybrać również inny sposób opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej.

Trzeba jednak pamiętać o art. 24a ust. 1 tej ustawy. Wynika z niego, że obowiązek prowadzenia księgi przychodów i rozchodów spoczywa na spółce, a nie na jej wspólnikach. Potwierdza to [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=170518]rozporządzenie ministra finansów z 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (DzU nr 152, poz. 1475 z późn. zm.)[/link].

Zarówno ustawa o PIT, jak i wskazane rozporządzenie nakazują więc wspólnikom spółki cywilnej, spółki jawnej czy partnerskiej prowadzenie jednej ewidencji. Potwierdza to także art. 9 ust. 2 ustawy o ryczałcie. Zgodnie z nim oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu składają wszyscy wspólnicy (według miejsca zamieszkania każdego z nich).

Izba podkreśliła, że przepisy nie pozwalają, aby podatnicy prowadzący działalność w formie spółki cywilnej mogli wybrać odmienne zasady opodatkowania. Wspólnicy muszą opłacać podatek na zasadach ogólnych.

Dlatego że taki sposób rozliczania się z fiskusem został zadeklarowany w zgłoszeniu identyfikacyjnym NIP-2. Izba skarbowa uznała, że w tym wypadku złożone przez jednego ze wspólników oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych nie wywołuje żadnych skutków prawnych.

[ramka][b]Czy warto co miesiąc płacić tyle samo[/b]

Przedsiębiorca, który wybiera kartę podatkową, co miesiąc odprowadza do urzędu skarbowego tę samą kwotę. Wynika ona z decyzji urzędu skarbowego. Niestety, musi ją płacić nawet wtedy, gdy nie uzyska żadnego przychodu. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy działalność została wcześniej zawieszona.

Kartę podatkową mogą wybrać tylko niektórzy, wskazani w ustawie o ryczałcie przedsiębiorcy. Są to np. ślusarze, rusznikarze, osoby zajmujące się wyrobem pieczątek, kowale, przedsiębiorcy prowadzący myjnie samochodowe, wulkanizatorzy, szklarze, tapicerzy, krawcy, szewcy, malarze, kominiarze, fryzjerzy.

Karta podatkowa jest dobrym wyborem dla osób, które chcą ograniczyć do minimum wszelkie formalności związane z prowadzeniem firmy. Może się ona opłacać, jeśli koszty działalności nie są duże. Dotychczas miała jeszcze jedną zaletę: w wielu wypadkach wybór tej formy opodatkowania zwalniał z obowiązku instalowania kasy fiskalnej. Od 1 maja tego roku zwolnienie to przestaje już jednak obowiązywać. [/ramka]

[ramka][b]Albo ułatwienia, albo wspólne zeznanie[/b]

Z małżonkiem może rozliczyć się tylko przedsiębiorca, który wybrał ogólne zasady opłacania podatku (na podstawie księgi przychodów i rozchodów lub ksiąg rachunkowych) i nie zdecydował się na stawkę liniową. Prawa tego pozbawia wybór ryczałtu (wyjątkiem jest najem, gdy umowa nie jest zawierana w ramach działalności gospodarczej), karty podatkowej lub 19-proc. stawki liniowej.

Takie same ograniczenia dotyczą możliwości rozliczenia się na preferencyjnych zasadach przewidzianych dla samotnych rodziców.

Żaden wybór nie pozbawia natomiast prawa do korzystania z ulg. Często jednak, aby je rozliczyć, trzeba posiadać inne dochody opodatkowane według skali. Dlatego że od dochodu opodatkowanego stawką liniową i obliczonego od niego podatku nie można odliczyć żadnych ulg.

To samo dotyczy karty podatkowej. Ulgi, co do zasady, można odliczać od ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Niestety, nie dotyczy to ulgi na dzieci (dla wielu podatników najistotniejszej).[/ramka]

[srodtytul]DO KIEDY TRZEBA PODJĄĆ DECYZJĘ[/srodtytul]

[b]O wyborze formy opodatkowania podatnicy muszą zawiadomić urząd skarbowy do 20 stycznia[/b]

Tak wynika z przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

[srodtytul]Ryczałt i karta[/srodtytul]

Do 20 stycznia należy złożyć pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok. Każdy podatnik składa je w urzędzie skarbowym właściwym według jego miejsca zamieszkania (nawet gdy siedziba spółki podlega pod inny urząd).

Przedsiębiorca rozpoczynający działalność gospodarczą może przesłać ten dokument w trakcie roku do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.

Oświadczenie dotyczy także kolejnych lat. Jeżeli do 20 stycznia kolejnego roku podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie wybrał innej formy opodatkowania, to uważa się, że nadal chce opłacać ryczałt.

W tym samym terminie należy złożyć wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej za dany rok podatkowy. W tym celu trzeba wypełnić formularz PIT-16. Przesyła się go do urzędu skarbowego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania podatnika.

Jeżeli przedsiębiorca rozpoczyna działalność w trakcie roku podatkowego, należy go złożyć przed rozpoczęciem działalności. Jeśli do 20 stycznia następnego roku podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie wybrał innej formy opodatkowania, to uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną kartą. W sytuacji prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej PIT-16 składa jeden ze wspólników.

[srodtytul]Księga przychodów i rozchodów[/srodtytul]

Podatnicy, którzy od w 2011 r. założyli księgę przychodów i rozchodów, muszą o tym zawiadomić urząd skarbowy. Obowiązek ten wynika z § 10 ust. 2 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=170518]rozporządzenia ministra finansów z 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (DzU nr 152, poz. 1475 z późn. zm.)[/link]. Mówi on, że podatnicy, którzy

- rozpoczynają prowadzenie działalności gospodarczej albo

- w poprzednim roku podatkowym korzystali ze zryczałtowanego opodatkowania podatkiem dochodowym lub

- prowadzili księgi rachunkowe, są zobowiązani zawiadomić w formie pisemnej urząd skarbowy właściwy według ich miejsca zamieszkania o prowadzeniu księgi w ciągu 20 dni od dnia jej założenia.

Jeżeli działalność jest prowadzona w formie spółki cywilnej, jawnej lub partnerskiej, to zawiadomienie składają wszyscy wspólnicy.

[ramka][b]Regułą są zasady ogólne[/b]

Rozpoczynający działalność przedsiębiorca, który nie złoży żadnego oświadczenia o wyborze formy opodatkowania do końca roku, musi płacić go na zasadach ogólnych. Ma więc obowiązek założenia księgi przychodów i rozchodów. Skoro nie złożył oświadczenia o wyborze 19-proc. stawki liniowej, to odprowadza podatek według skali.

Natomiast podatnik, który kontynuuje prowadzenie działalności i w 2011 r. nie prześle do urzędu żadnego oświadczenia, będzie płacił podatek na takich samych zasadach, jak w roku poprzednim.

Wyjątkiem jest sytuacja, gdy stracił prawo do stosowania ryczałtu (np. osiągnął zbyt wysokie obroty) lub karty podatkowej (np. rozszerzył zakres działalności). [/ramka]

[ramka] [b]Czytaj też:[/b]

[link=http://www.rp.pl/artykul/72896,590142_Liniowy-korzystny-tylko-dla-bogatych-singli.html] Liniowy korzystny tylko dla bogatych singli[/link]

[link=http://www.rp.pl/artykul/56212,590145_Nie-zawsze-trzeba-czekac-rok--aby-wybrac-19-proc--stawke-.html]Nie zawsze trzeba czekać rok, aby wybrać 19-proc. stawkę[/link] [/ramka]