W ten sposób karani są sprawcy większości wykroczeń skarbowych, czyli np. ci, którzy składają deklaracje po terminie albo spóźniają się z aktualizacją danych. Mandat możliwy jest w przypadku tych czynów, przy których wystarczająca jest grzywna nieprzekraczająca podwójnej wysokości minimalnego wynagrodzenia, czyli aktualnie 2552 zł.
Ale uwaga! Nie każdy może liczyć na takie traktowanie. Są pewne warunki, które stawiają przepisy kodeksu karnego skarbowego. Aby móc sprawcy wystawić mandat, konieczne jest, aby jego wina nie budziła wątpliwości, a okoliczności popełnionego przez niego czynu były jasne.
Konieczne jest też, aby sprawca zgodził się na przyjęcie mandatu. W przeciwnym razie nie można go w ten sposób ukarać. Odmowa przyjęcia mandatu nie jest jednak dobrym sposobem na uniknięcie odpowiedzialności. Sprawca wykroczenia i tak odpowie za zarzucany mu czyn, tyle że na zasadach ogólnych.
Jeśli zdecydujemy się przyjąć mandat karny, pamiętajmy, że przed potwierdzeniem jego przyjęcia powinniśmy być pouczeni o prawie odmowy jego przyjęcia i związanych z tym skutkach.
Czasem jednak mimo chęci dostania mandatu możliwości takiej nie będzie. Postępowanie mandatowe nie wchodzi bowiem w rachubę wtedy, gdy w związku z wykroczeniem skarbowym nastąpiło uszczuplenie należności publicznoprawnych (jeśli jednak do chwili przyjęcia mandatu karnego uszczuplona należność zostanie w całości uiszczona, będzie to możliwe). Postępowania mandatowego nie stosuje się również wtedy, gdy ten sam czyn sprawcy wykroczenia skarbowego wyczerpuje zarazem znamiona przestępstwa skarbowego. Ten sam skutek wystąpi, gdy za wykroczenie skarbowe należałoby orzec przepadek przedmiotów.
Za wykroczenia skarbowe na ogół wystawiane są mandaty kredytowane. Nałożoną w ten sposób grzywnę trzeba uregulować w ciągu siedmiu dni od przyjęcia mandatu.
