Wynika tak z [b]interpretacji Izby Skarbowej w Warszawie z 8 kwietnia 2009 r. (IPPP1-443-232/09-2/PR)[/b].
Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym 50 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
Zwolnień nie stosuje się jednak do podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie. Listę towarów i usług, względem których nie stosuje się zwolnień z art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, określa [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=291169]rozporządzenie ministra finansów z 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (DzU nr 212, poz. 1337 ze zm.)[/link]. To w załączniku do tego rozporządzenia ujęto „doradztwo z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego”.
Ponieważ ustawa o VAT i przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa ani też pojęcia rzeczoznawstwa, należy się posłużyć znaczeniem językowym. W pierwszej jednak kolejności poszukiwać należy znaczenia pojęcia „doradztwo”, skoro ustawa o VAT w art. 113 ust. 13 pkt 2 zastrzega, że do osób świadczących usługi doradztwa nie stosuje się zwolnienia podmiotowego, określonego w ust. 1 i 9.
Zgodnie z małym słownikiem języka polskiego PWN, Warszawa 1994, rzeczoznawca to specjalista powoływany do wydawania orzeczenia czy opinii w sprawach spornych wchodzących w zakres jego kwalifikacji zawodowych, biegły, ekspert; natomiast „doradzać” znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie.
A zatem [b]świadczenie usług na zlecenie sądów, mające charakter sporządzania opinii, niewątpliwie jest czynnością mieszczącą się w zakresie rzeczoznawstwa, jednakże usługi świadczone przez biegłego sądowego nie stanowią usług doradztwa, bowiem biegły sądowy nie doradza organowi prowadzącemu postępowanie, lecz tworzy jeden z dowodów mających istotne znaczenie w postępowaniu sądowym.[/b]
Skoro więc czynności wykonywane przez biegłego sądowego nie mieszczą się w zakresie doradztwa, należy uznać, że biegli sądowi mogą korzystać ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT.
[ramka][b]Uwaga [/b]
Biegły może skorzystać ze zwolnienia podmiotowego, jeżeli wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w roku podatkowym 50 000 zł. [/ramka]
